مجید شهروی، دکتری مهندسی مکانیک و نویسنده همکار مقاله مورد بحث کامران دانشجو، به مطلب نیچر مبنی بر سرقت علمی انجام شده در این مقاله پاسخ داده است.

 در ایمیل ارسالی شهروی به تابناک آمده است:

با توجه به خبر اعلام شده اینجانب مجید شهروی باید به عرض برسانم که تفاوتهای بسیار زیادی از نظر علمی بین مقاله اینجانب و مقاله شخص کره ای وجود دارد که در زیر مطرح میگردد و ضمنا مطالبی را به عنوان روشن شدن این بحث بیان میدارم:

اولا اینجانب نمیدانم وبلاگ نیچر چگونه وبلاگی است و آیا صلاحیت علمی دارد یا خیر.

ثانیا این مقاله که نتیجه بخشی از تحقیقات پروژه دکتری اینجانب است توسط اساتید و هیئت داوران مجله علمی Engineering with Computers که از مجله های ISI و دارای قابلیت علمی بالایی در جهان است به مدت یک سال مورد بررسی و اصلاح قرار گرفته و نهایتا با تایید هیئت داوران این ژورنال چاپ شده است. بنده فکر میکنم در حالی که هیئت داوران قاعدتاً صاحب نظران در راستای مقاله اینجانب بوده اند و اینکه ایشان نیز مقاله شخص کره ای و مقالات دیگر در این زمینه را میشناسند، و با توجه به اینکه یک مقاله قبل از چاپ توسط حداقل چهار نفر از آنها مطالعه و بررسی و تایید میگردد، لذا دیگر مطرح شدن این موضوع که یک مقاله چاپ شده در ژورنالی بین المللی اعتبار علمی ندارد حرفی گزاف است.

ثالثا نام مقاله کره ای نیز در مراجع مقاله اینجانب آورده شده است که نشان دهنده بیهوده بودن گفته های این وبلاگ و صداقت اینجانب در استفاده از منابع تحقیقاتی است.

در نهایت برای روشن تر شدن افکار مردم فهیم ایران به تفاوتهای فاحش مطالب علمی مقاله اینجانب در مقایسه با مقاله شخص کره ای میپردازم، شاید وبلاگ نویسان وبلاگ نیچر نیز این تفاوتهای علمی را مطالعه نموده و با متخصصین بررسی کنند تا کمی از علم مکانیک سر در بیاورند:

اولا در مقاله کره ای پدیده کمانه کردن تنها با روش لاگرانژ مورد شبیه سازی قرار گرفته و با نتایج مدلهای تحلیلی مقایسه گشته و شخص کره ای نتیجه گرفته است که روش شبیه سازی لاگرانژ نسبت به روشهای تحلیلی نتیجه نزدیکتری به تست ارائه میدهد. در حالی که در مقاله اینجانب دو روش شبیه سازی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یکی روش لاگرانژ و دیگری روش هیدرودینامیک مولکولی(smooth particle hydrodynamics) یا SPH و نهایتا نتیجه گیری شده است که روش هیدرودینامیک مولکولی یا SPH نتایج بهتری در محاسبه زاویه بحرانی کمانه کردن در گلوله های ساخته شده از مواد ترد ارائه میدهد. لذا دو مقاله کاملا نتیجه گیری های متفاوت و روند محاسبات متفاوت دارند.

مطلب دیگر اینکه در مقاله کره ای از نرم افزار Dytran به منظور تحلیل استفاده شده است، حال آنکه اینجانب در مقاله خود از نرم افزار Lsdyna استفاده کرده ام.

مطلب دیگر اینکه کافیست به نتایج و نمودارهایی که در مقاله اینجانب حاصل از روش SPH آورده شده است در مقایسه با مقاله کره ای که حتی یک کلمه هم از روش SPH صحبتی در آن نشده است، بیاندازید.

تنها شباهت مقاله اینجانب با شخص کره ای در اینست که با توجه به اینکه دستگاه تست Gasgun برای انجام تستهای نفوذ در سرعتهای برخورد بالا در ایران وجود نداشته است لذا محققین از نتایج تستهای دیگر دانشمندان و با ذکر مرجع آنها به منظور صحه گذاری(Validation) نتایج تحلیلی یا شبیه سازی خود استفاده مینمایند. هرچند وجود فایلهای اجرایی و شبیه سازی های این مقاله نیز بر عدم صحت گفتارهای گزاف این سایت میافزاید.

از جمله دیگر نتایجی که فقط در مقاله اینجانب صورت گرفته است، محاسبه و بررسی طول باقی مانده گلوله و شکل نهایی هدف است که در مقاله کره ای اثری از این پارامترها نمیباشد.

در نهایت نیز اظهار تعجب میکنم که سایت نیچر ، ژورنال Engineering with Computers و تخصص تمامی هیئت ژوری و دانشمندان مشغول در آن را که از ژورنالهای معروف انتشارات قدیمی Springer میباشد است را زیر سوال میبرد؟

شاید برخی سایتها که از نیچر نقل قول نموده اند به اشتباه تصور می کنند، که از این به بعد و برای رفع شبه ، باید کلیه مقالات علمی ابتدا برای ً نیچر ً ارسال شود و بعد از تائید ، آن را برای ژورنالهای علمی بین المللی ارسال نمائیم که دیگر سئوالی برای این سایتها پیش نیاید که البته این بسیار غیر علمی به نظر می رسد.

با عنایت به موارد مذکور و اشارات دیگری که این وبلاگ داشته است، به نظر می رسد که مطالب ارائه شده در وبلاگ نیچر شاید با اغراض سیاسی نوشته شده باشد که با روشهای دیگر به نتیجه نرسیده است چراکه تنها چیزی که مدنظر وبلاگ نویسان مذکور نبود، پیشرفت علم و اصالت علمی مقاله اینجانب می باشد.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 17962

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام US ۰۴:۱۲ - ۱۳۸۸/۰۷/۰۳
    2 0
    خودتون مقایسه کنید http://www.springerlink.com/content/102820/?p=cf9860b119ee4343aa7183997981ee8e&pi=0 با این http://www.iop.org/EJ/abstract/0022-3727/35/20/331/ باید بگم حتی کپی برداری متنی هم مجاز نیست. اونم تو خلاصه. برو اینو به ما نگو. نرم افزار رو عوض کردی زدی رفتی
  • alireza MY ۰۴:۲۹ - ۱۳۸۸/۰۷/۰۳
    2 0
    جناب آقای شهروی فقط بطور نمونه چند مورد را اشاره می کنم که تصور نفرمایید افراد اکادمیک نیز متوجه توجیهات غیر علمی شما نمی شوند. در قسمت مقدمه (بویژه تا رفرنس 13)، اشکال 1و2 و جدول 1 که حتی زحمت تغییر کپشن (caption) انها را نیز یه خود نداده اید ،یکسانی داده های جدول 1، یکی بودن رفرنس های 1 تا 42 (بدون هیچ تغییری) و....تماما حکایت ازcopy and paste یا دراصطلاح اکادمیک Plagiarism را دارد. در ضمن از یک فرد آکادمیک بعید است با نشریه معتبر nature و وب سایت آن آشنا نباشد.
  • بی نام IR ۰۶:۱۶ - ۱۳۸۸/۰۷/۰۳
    1 0
    عجب پاسخ قانع کننده ای !!!
  • بی نامپوریا IR ۱۸:۵۲ - ۱۳۸۸/۰۷/۰۳
    1 0
    آقای محترم. با «وبلاگ» خوندن نشریهٔ نیچر می‌خوای کار خودتو توجیه کنی؟!!!! وبلاگ؟!! اونم نشریه‌ای مثل نیچر! قباحت داره واقعا.
  • علی IR ۱۰:۳۶ - ۱۳۸۸/۰۷/۰۴
    1 0
    به قول شیرازیها مگه داری با کورها تیلیت میخوری خوب نصفشو از یه جای دیگه کش رفتی که چند روز دیگه صداش در میاد توی جامعه دانشگاهی دیگه ای توجیهات خیلی خنده داره
  • محسن شهروی IR ۲۰:۱۵ - ۱۳۸۸/۰۹/۰۳
    0 6
    کورشودهرانکس که نتواندببینداقای شهروی افتخارایرانی
  • علي IR ۱۳:۴۷ - ۱۳۸۹/۰۱/۱۱
    0 5
    واقعا شرمده هستم وقتي اين مطالب را مشاهده مي كنم. متاسفانه همه مي دانندكه برخورد دنيا با ما هميشه سياسي بوده چراكه براي دانشگاه شريف ما هم اعتباري قائل نيستند.بعد از ماجراي خدابيامرز كردان اينها خواستند يه ماجراي ديگه اي رو علم كنند. در تدوين و نگارش مقاله كپي مطالب با درج منبع بلا مانع است بنده خودم مقالات را مشاهده كردم به نظر بنده جاي تاسف دارد كه اين حرفها را مطرح مي كنيم.