به گزارش خبرآنلاین، روزنامه خراسان نوشت: حواس مان نیست انگار که امروز نه تنها جنگ تمام نشده که فراگیرتر از ساحت نظامی، نظامات حکومتی و اجتماعی و روانی ما را هدف گرفته اند. انگار برخی ها هم خوش خوشان شان می شود از این وضعیت.
اگر نه این بود، فلان عضو شورای شهر فلان جا، قلب رئیس جمهور را هدف تیرهای کینه صهیونیست ها نمی خواست. اگر نه این بود که دیگران به تراشیدن توان ملی، قلم نمی فرسودند. انگار فهم این واقعیت برای برخی ها سخت است که باید سنجیده گفتار و رفتار کرد و حتی پندار را نظام داد.
نقد منصفانه، دلسوزانه و مشفقانه همیشه لازم است، اما مرز باریکی میان نقد و تخریب وجود دارد. مرزی که اگر نادیده گرفته شود، به جای اصلاح، کشور را وارد گرداب بی‌ثباتی می‌کند.
مسئولان، مردم، رسانه‌ها و نخبگان، همه باید درک کنند که در شرایط خطیر فعلی، دشمن نه در پشت دیوار که در فضای مجازی، در پشت نقاب‌ها و در لابه لای سخنان دوپهلو پنهان شده است.امروز حمایت از دولت و نهادهای رسمی کشور، نه یک گرایش سیاسی که یک وظیفه ملی است.
دولت، اگرچه ممکن است دچار کاستی‌هایی باشد، اما در صف اول مقابله با تحریم، فشار اقتصادی، تهدید امنیتی و توطئه خارجی ایستاده است. تضعیف آن، جز تقویت پروژه‌های آشکار دشمن برای فروپاشی اجتماعی، ثمری ندارد. ما باید از همه ظرفیت های موجود برای رسیدن به وضع مطلوب استفاده کنیم. پشت میز ننشینیم، ما را روی میز می گذارند. این را به عنوان یک واقعیت باید پذیرفت. همان که دکتر قالیباف نیز به صراحت تاکید کرد: «دیپلماسی یک روش برای مبارزه است، مثل موشک که برای مبارزه است.» نه باید موشک را تضعیف کرد و نه دیپلماسی را. هر دو را باید چون دوبال تقویت کرد. ققنوس ما با این دوبال از خاکستر برمی خیزد و پر می کشد.
آنچه امروز ایران نیاز دارد، گفت‌وگوی ملی، تحمل متقابل، اتحاد هدفمند و تقویت اعتماد عمومی است. این وحدت نه به معنای چشم بستن بر کاستی‌ها، بلکه به معنای اولویت دادن منافع ملی بر منافع جناحی و شخصی است.فراموش نکنیم: ایران خانه همه ماست و اگر سقف این خانه ترک بردارد، بر سر همه فرو خواهد ریخت. بی‌هیچ تمایزی میان منتقد و مدافع و حتی مخالف. هنوز در دنیا بمب و موشکی ساخته نشده است که میان مخالف و موافق تمیز قائل شود. هوشیار باشیم!
23302
نظر شما