اکران جنجالی سینمای ایران / پرونده

به گزارش خبرآنلاین،  اکرانی که با جنجال آغاز شد (اینجا) قربانی گرفت (اینجا) و همین طور ادامه یافت.

در واقع جنجالی که بر سر اکران دو فیلم «خصوصی» به کارگردانی حسین فرح بخش و «گشت ارشاد» کار سعید سهیلی آغاز شد، در نیمه دوم سال 91 و با نمایش فیلم «من مادرهستم» ساخته فریدون جیرانی به اوج خود رسید. در این بین اما اتفاقات دیگری هم رخ داد. حوزه هنری در برابر وزارت ارشاد و شورای صنفی نمایش قرار گرفت و بی‌رونقی گیشه‌ها، سینماداران را به فکر تعطیل کردن سینما‌ها انداخت (اینجا).

داستان فیلم جیرانی
 «من مادر هستم» دوازدهمین فیلم کارنامه سینمایی فریدون جیرانی در مقام کارگردان است. خبر اکران این فیلم که در لیست سیاه حوزه هنری قرار داشت، بلافاصله با واکنش گروه انصار حزب الله مواجه شد. این گروه باصدور بیانیه‌ای از وزیر ارشاد خواستند که مجوز اکران فیلم را لغو کند، آن‌ها تهدید کردند که در صورت لغو نشدن مجوز اکران فیلم جیرانی در مقابل وزارت ارشاد تحصن می‌کنند، در مقابل جیرانی و غلامرضا موسوی تهیه کننده یادداشت کوتاهی را نوشتند و از انصار حزب الله خواستند که به تماشای این فیلم بنشینند. (اینجا)
اکران فیلم آغاز شد و وزارت ارشاد هم مجوز آن را لغو نکرد، انصار حزب الله به دنبال بیانیه نخست خود، از مردم خواست که در مقابل وزارت ارشاد تجمع کنند. (اینجا) این بار اما سینماگران هم از دوستداران سینما خواستند که آن‌ها  هم روز شنبه 7 آذر در مقابل وزارت ارشاد حاضر شوند و از سینما دفاع کنند.(اینجا)

این تجمع برگزار شد (اینجا) موافقان و مخالفان اکران فیلم‌های تحریمی و خصوصا «من مادر هستم» در مقابل هم صف کشیدند (اینجا) و شعارهایی در حمایت از مواضع خود سر دادند. (اینجا) سینماگران حاضر در این تجمع هم هر کدام در مورد این وضعیت سخن گفتند و به تحلیل این اتفاقات در حوزه اکران و تاثیر آن بر سینمای ایران پرداختند. (اینجا و اینجا و اینجا)

پیش از این تجمع اما فیلم فریدون جیرانی باعث شد تا تنور برنامه «هفت» پس ازمدت‌ها داغ شود (اینجا) و مخاطبان برنامه‌ای چالشی را روی آنتن ببیند. (اینجا)
 

تجمع یاد شده بدون دستیابی به نتیجه‌ای این پایان یافت و دور مناظره‌های جیرانی آغاز شد. او ابتدا در فرهنگسرای رسانه مقابل منتقدان فیلم نشست و از ساخته‌اش دفاع کرد. مسعود فراستی هم در این نشست به دفاع از فیلم جیرانی پرداخت و گفت که قمه کشی در حوزه فرهنگ معنایی ندارد. (اینجا)
پس از آن لانه جاسوسی (سفارت سابق آمریکا در ایران) میزبان نشستی در مورد این فیلم بود. این بار حسین الله کرم به عنوان منتقد رودر روی جیرانی نشست و باز هم مسعود فراستی به دفاع از این فیلم پرداخت. (اینجا)
وزارت ارشاد در این بین کوشید تا با اصلاح فیلم در سینما‌ها از بار انتقادات بکاهد. نتیجه همه این اتفاقات اما به نفع گیشه بی‌رونق سینما‌ها بود. رونقی که البته به گفته سینمادارن فقط یک مسکن است و مشکلات این حوزه همچنان به قوت خود باقی است.(اینجا)
 

حکایت سینما‌ها
سینما‌ها در سال 1391 گیشه بی‌رونقی داشتند، فیلم‌ها خوب نمی‌فروختند و اگر فیلمی هم مثل «خوابم می‌آد» با استقبال مواجه می‌شد، در لیست سیاه حوزه هنری قرار داشت و عملا با از دست دادن سینماهای حوزه بخشی از امان فروشش را از دست می‌داد.
 «کلاه قرمزی و‌بچه ننه» تنها فیلمی بود که اکرانش این معادلات را به هم ریخت و فروشش جانی به سینما‌ها داد. این ماجرا باعث شد تا به تدریج زمزمه تعطیلی سینما‌ها بر سر زبان‌ها بیفتد.
سینمادارن راضی نبودند و سینما‌ها هم نمی‌فروختند، یه همین خاطر سینما داری برای کسانی که سرمایه خود را در این راه گذاشته بودند سودی نداشت. (اینجا) تهیه کنندگان و پخش‌کنندگان فیلم‌ها هم معتقد بودند که این مشکل در سال آینده هم (92) ادامه خواهد داشت و اتفاقا بد‌تر هم خواهد شد. (اینجا)
 

تهدید سینماگران به تعطیلی باعث شد تا نمایندگان بخش خصوصی و بخش دولتی در برنامه «هفت» رودر روی هم بنشینند و از اوضاع سینما در ایران و دلایل این تهدید سخن بگویند. (اینجا)
جواد شمقدری به عنوان رئیس سازمان سینمایی اما نامه‌ای به رئیس جمهور نوشت و از او تقاضای کمک کرد. (اینجا) او این بار خواستار حمایت از سینما‌ها در کنار حمایت از تولید فیلم‌ها شده بود.

مشکل سازمان سینمایی با ارشاد هم کماکان به قوت خود باقی بود. کاهانی به عنوان کارگردانی که فیلمش (بی‌خود و بی‌جهت) در لیست سیاه حوزه هنری قرار داشت. در مصاحبه ‌ای با اتقاد از عملکرد این نهاد پرداخت. او حتی از فیلمسازانی که به خاطر همکاری با حوزه هنری چشم بر روی واقعیت‌های موجود بسته‌اند هم گلایه کرد. (اینجا)
 

در این گیر و دارد خبر ارسال نامه محرمانه رئیس حوزه هنری به مسئولان ارشاد از روزنامه‌ها سر در ورد. (اینجا) پس از آن مدیر امور اکران سازمان سینمایی در متنی که از سوی روابط عمومی این سازمان در اختیار خبرنگاران قرار گرفت. ریشه مشکلات جاری را در عملکرد نهادی خاص دانست. (اینجا)
 

پس از این ماجرا خبر نگارش متنی افشاگرانه از سوی جواد شمقدری رئیس سازمان سینمایی رسانه‌ای شد، اما خیلی زود اعلام شد که او از این اقدام منصرف شده است. (اینجا)
 

سینماداران هم که تهدید کرده بودند در صورت ادامه این وضعیت ناچار هستند که سینما‌ها را تعطیل کنند، پس از پایان مهلت اعلام شده، دور هم جمع شدند (اینجا) تا در مورد مشکلات موجود رایزنی کنند. آن‌ها در این شرایط منتظر عملی شدن در خواست شمقدری از رئیس جمهور و چگونگی آن هستند. (اینجا)

باید متظر ماند و دید که پس از جشنواره فیلم فجر و فصل جدید اکران‌ برای سال 1392 چه اتفاقی برای سینمای ایران در حوزه اکران رخ می‌دهد.