پناه بردن به موسیقی استاد همایون خرم در هنگام دلتنگی

عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در مطلب خود نوشته است:
" من نه موسیقیدان هستم و نه موسیقی‌شناس، بلکه هم چون سایر شهروندان، گاهی که دلم برای خودم تنگ می‌شد، به موسیقی او پناه می‌بردم. موسیقی استاد ریشه در تاریخ ما داشت. در عین حال پنجره‌ای به امروز ما باز می‌کرد و فضایی را برای پرواز به رویمان می‌گشود. او همنوای غم و شادمانی ما بود. گاهی با به یاد آوردن ریشه‌هایمان مایه استواری ما می‌شد و گاه با نوای غمگنانه‌اش از نامهربانی‌های روزگار و غربت آدمی حکایت می‌کرد و گاه با دشتی و شور، سستی و رخوت را از تنمان بیرون می‌ساخت و بیادمان می‌آورد که باید فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم. "
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.