علی بنی شیخ الاسلامی- فرهاد عشوندی :والتر زنگا او بخشی جدانشدنی است از خاطرات شیرین فوتبال دنیا . گلر اول تیم ملی ایتالیا در جام های جهانی 1986 و 90 . او مرد شماره یک لاجوردی پوشان بود در جامی که میزبانی اش را در خانه داشتند. گلر رویایی هواداران اینتر که همیشه تیپ و استایل گلری اش در ذهن ها باقی ماند. زنگا سالهاست که دستکش هایش را به دیوار آویزان کرده و شده مربی. او برای سومین برا در مقام مربی به ایران آمده تا با نماینده ای از فوتبال ایران بازی کند. این بار البته او در گروه همکارانش دستیاری ایرانی دارد . صالح مصطفوی ، دوست خوب مان که زحمت هماهنگی این گفت و گو با ستاره ایتالیایی را کشیده است.
*اگر اشتباه نکنیم این دومین حضور شماست در اصفهان. بازی با سپاهان را چطور ارزیابی می کنید؟
این سومین حضور من است در اصفهان. یک بار هم با العین آمده بودم. به اعتقاد من سپاهان یکی از بهترین ها است در آسیا. تیمی است خیلی خوب که قوی فوتبال بازی می کند و سازماندهی خوبی دارد. این فرصت و شانس خوبی برای ما است که جلوی این تیم بازی می کنیم و می توانیم کیفیت فوتبال خود را نشان دهیم.
*به نظر شما فوتبال آسیا و البته فوتبال ایران و امارات در چند سالی که به ایتالیا برگشته بودید، چقدر تغییر کرده است؟
تغییرات همیشه بوده و رو به جلو است، فوتبال آسیا هم همانند فوتبال ایران و امارات پیشرفت کرده است.
*والتر زنگا یکی از شخصیت های خاطره انگیز جام جهانی 1990 است. حضور شما در دروازه ایتالیا همیشه بخشی از خاطرات جالب علاقمندان به فوتبال است. استیل و تیپ دروازه بانی تان . مثلا دروازه بانی باکلاه را شاید شما در فوتبال دنیا مد کردید!
آن دوران بهترین زمان من در دوران بازیگری بود و خاطرات خوبی از آن زمان در ذهن دارم. البته به الان خود که در حال مربیگری هستم، افتخار می کنم و صراحتا می گویم از اینکه اکنون مربی هستم، خوشحال هستم و به آن افتخار می کنم.
*سال ها گلر اول اینتر بودید و لقب مرد عنکبوتی داشتید. یادتان هست که چرا به این اسم صدای تان می کردند؟
مدل ایستادن من در درون دروازه و همینطور نوع دروازه بانی ام شبیه مرد عنکبوتی بود. البته این لقب بیشتر به خاطر نوع ایستادنم در درون دروازه به من داده شد. در اینتر روزهای خوبی داشتم و مرور خاطرات آن زمان برایم افتخار آمیز است.
*جام جهانی 90 برای ایتالیا و ستاره هایش یک شروع خوب بود اما حریف مارادونا و البته کانیجیا نشدید. آیا گلی تلخ تر از آن ضربه سر خوردید؟
پست من دروازه بان بود و هر گاه در درون دروازه قرار می گرفتم، سعی می کردم توپی وارد دروازه ام نشود اما خب شرایط گاها به گونه ای رقم می خورد که توپ وارد دروازه ام می شد. همه گل هایی که خورده ام در طول دوران بازیگری ام تلخ بود و اصلا گل شیرین برای دروازه بان وجود ندارد!
*چرا ایتالیا همیشه گلرهای خوبی داشته؟ از دینو زوف گرفته تا شما ، پالیوکا ، تولدو و بوفون ؟
ایتالیا یک کشور سنتی برای پیشرفت دروازه بانان است و به همین خاطر ایتالیا همیشه دارای دروازه بان خوبی بوده است. می خواهم این گونه بگویم همواره در ایتالیا پیشرفت برای دروازه بانان مهیا بوده است.
* نسل شما ، نسل ستارگان بزرگ بود و دهه های 80 و 90 بیشترین تعداد ستاره ها را لیگ ایتالیا داشت. از مارادونا و گولیت گرفته تا بازیکنانی مثل باجو و مالدینی یا برگومی. چرا تعداد ستاره های فوتبال دنیا این قدر کم شده است؟
این ایده را قبول ندارم. هر نسلی ستاره های خاص خود را دارد. آن زمان ستاره هایی بودند که نامشان معرف همه است و اکنون هم ستاره داریم مثل پیرلو و ابراهیموویچ...می خواهم این گونه بگویم هر دوره ای ستاره های خاص خود را دارد و فوتبال در هیچ دوره ای بدون ستاره نیست.
* اگر قرار باشد از میان همه ستاره های ایتالیا یک نفر را به عنوان بهترین نام ببرید از چه کسی اسم می برید؟
سوال سختی است. مرا از پاسخ دهی به این سوال معاف کنید چون می ترسم اسم کسی را ببرم و دیگر ستاره ها از دست من ناراحت شوند.فوتبال ایتالیا همواره ستاره های بزرگی داشته است.
*شما بازی های مارادونا را به یاد دارید. بین او و مسی یا رونالدو اگر بخواهید یکی را انتخاب کنید ، کدام یک را بازیکن کامل تری می دانید؟
هر دو تا خوبند. مارادونا در دوره ای بازی می کرده که سطح فوتبال آن موقع با دوره بازی مسی متفاوت بوده و به اعتقاد من تفاوت در سطوح سبب می شود قیاس کار درستی نباشد. مارادونا در دوره خود بهترین بوده و اکنون هم مسی بهترین است. اصلا قیاس کار خوبی نیست خصوصا که قابلیت های فنی هر بازیکنی منحصر به فرد است.
*خیلی از کارشناسان فوتبال می گویند شاید اگر مسی یا رونالدو دو دهه زودتر در فوتبال رشد می کردند این درخشش را نداشتند چون آنها در دوره ای فوتبالیست شدند که فوتبال خالی از ستاره های مادرزاد است. این گفته را قبول دارید؟
این دیدگاه تان را قبول ندارم. بازیکنی که با کیفیت باشد در هر دوره ای خود را نشان می دهد و بازیکنی که از کیفیت خوب برخوردار نباشد، نمی تواند در هیچ دوره ای خود را نشان دهد.
*به نظر خودتان اینتر اواخر دهه 80 را تیمی کاملتر می دانید ، میلان ساچی اوایل 90 یا بارسلونای این روزها؟
اینتر در دهه 80، میلان در دهه 90 و بارسا در حال حاضر بهترین ها بوده و هستند. توصیه من در این زمینه این است که تیم ها را با هم قیاس نکنید آنهم تیم های دهه های مختلف.
*هنوز اسم شما برای بسیاری از علاقمندان فوتبال ایران خاطره انگیز است. شاید آنها خیلی دوست دارند تحلیل شما را از فوتبال ایران بدانند بخصوص که شما هم یک دستیار ایرانی دارید و هم میک در کنارتان است که یکسالی را عضو کادرفنی تیم ملی ایران بود.
باعث افتخار من است که ایرانی ها من را به یاد دارند. به این هواداران احترام می گذارم. شناخت من از فوتبال ایران به رویارویی با تیم سپاهان باز می گردد. من در فوتبال ایران مربی نبودم که اظهار نظر صریحی در این ارتباط داشته باشم. اگر سپاهان نماد فوتبال ایران باشد باید اذعان کنم فوتبال ایران فوتبال قابل احترامی است قوی و با سازماندهی فوتبال بازی می کند.
4141
نظر شما