به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، تست بازیگری مارلون براندو برای فیلم «شورش بی‌دلیل» («یاغی بی‌هدف») در سال 2006 در بخش ضمائم دی‌وی‌دی فیلم «تراموایی به نام هوس» (1951) گنجانده شد، مسئله‌ای که هفته پیش بار دیگر در اینترنت مورد توجه قرار گرفت.
شیلا بنسن منتقد سابق لس آنجلس تایمز که با جیمز دین در کلاس‌های بازیگری شرکت کرد، می‌گوید: «آه، این شخصیت چه تغییراتی کرد: از براندو به دین، از یک مرد به یک نوجوان.» (بنسن پیش از آنکه دین در «شرق بهشت» (1953) نقشی براندووار را بازی کند و بعدا در «شورش بی‌دلیل» (1955) مقابل دوربین برود، دوست نزدیک بود.)
براندو در سال 1947 یک بازیگر 23 ساله عرصه تئاتر بود که می‌خواست با فیلمی سینمایی توانایی‌های خود را بکشد. او آن سال برای بازی در فیلم «شورش بی‌دلیل» تست بازیگری داد، اما آیا این همان نقشی بود که دین هفت سال بعد با بازی در آن جاودانه شد؟
پاسخ استیوارت استرن فیلمنامه‌نویس «شورش بی‌دلیل»، منفی است.
این نویسنده برنده جایزه امی و نامزد اسکار که اکنون در مدرسه فیلم در سیاتل درس می‌دهد توضیح می‌دهد فیلمنامه‌ای که براندو خواند هیچ ارتباطی با فیلمی که در نهایت نیکلاس ری با بازی دین ساخت، ندارد.
او به هالیوود ریپورتر می‌گوید: «شنیده بودم مارلون (براندو) برای بازی در آن فیلم تست داد بود، اما نیک (نیکلاس ری) علاقه‌ای نداشت.
در 1947 وقتی دین 16 ساله با اولین موتورسیکلت خود گاوها را در فیرمانت در ایندیانا می‌ترساند و در نمایشنامه‌های مدرسه بازی می‌کرد (از جمله بازی در نقش فرانکنشتین در «Goon With the Wind»)، براندو برای بازی در فیلم برادران وارنر تست داد.
این شرکت سال 1944 حقوق ساخت کتاب «شورش بی‌دلیل» نوشته رابرت ام. لیندنر را خرید. کتاب لیندنر درباره هیپنوتیسم کردن یک زندانی به نام هارولد در زندانی در لویسبرگ در پنسیلوانیا است که تحت هیپنوتیسم گفت وقتی هنوز یک سالش نشده بود، شاهد نزدیکی پدر و مادرش شد.
لیندنر فکر می‌کرد این مسئله باعث حس نفرت او نسبت به پدرش و در ادامه نسبت به جامعه بود. مردم هم فکر می‌کردند این می‌توانست توضیحی برای شورش جوانان در آن سال‌ها باشد.
جیمز دین و ناتالی وود در صحنه‌ای از فیلم «شورش بی‌دلیل»
گذشته از این، هالیوود ریپورتر سال 1946 (همان سالی که برادران وارنر تصمیم گرفت «شورش بی‌دلیل» را بسازد) گزارش داد: «با در نظر گرفتن موفقیت رکوردشکن «طلسم‌شده» آلفرد هیچکاک در گیشه‌های فروش همین طور موفقیت فیلم‌هایی چون «او را به بهشت بسپار» و «تعطیلی از‌دست‌رفته»، همه در هالیوود تا خرخره در مضامین روانی فرو رفته‌اند.»
نویسنده‌هایی چون پیتر ویرتل و دکتر سوس سعی کردند از روی کتاب «شورش بی‌دلیل» فیلمنامه بنویسند.
براندو برای بازی در نسخه سینمایی تست داد، اما دستمزد هفته‌ای سه هزار دلار پیشنهادی هال والیس از شرکت برادران وارنر را رد کرد. (او بعدها پیشنهاد بازی در فیلم‌های «لورنس عربستان» و «بوچ کسیدی و ساندنس کید» را هم رد کرد.
استرن می‌گوید: «کتاب لیندنر را قبلا خوانده‌ام، برای اینکه دوست دارم درباره آن بچه‌ها بخوانم. نام یک فصل کتاب «شورش بی‌دلیل» بود که هیچ ربطی به فیلمی که بعدها ساخته شد، نداشت. تنها دلیلی که نام «شورش بی‌دلیل» برای فیلم انتخاب شد این بود که وقتی نیک (نیکلاس ری) ایده داستانی درباره جوانان آشوب‌زده را مطرح کرد، استودیو به او گفت کتابی با این عنوان در اختیار دارد. عنوان خوبی بود، چرا نباید از آن استفاده می‌کردیم؟ عنوان کتاب طنین خوبی داشت، اما داستان فیلم چیز دیگری بود.»
تاب هانتر، جین منسفیلد، کارول بیکر، دبی رینولدز و لوییس اسمیت از دیگر بازیگرانی بودند که برای نقش‌های اصلی «شورش بی‌دلیل» در نظر گرفته شدند.
اما اگر مارلون براندو در «شورش بی‌دلیل» بازی کرده بود، چه می‌شد؟ آیا استرن نقش را طور دیگری می‌نوشت؟
بنسن می‌گوید: «معلوم نیست. تست‌های بازیگری عموما شاخص‌های خیلی بدی هستند، اما اینکه براندو که یک بازیگر تئاتر کاملا تعلیم‌دیده بود، چه طور مقابل دوربین احساساتی می‌شود، جالب است. او اجازه می‌دهد تصوراتش، ذهنش عوض شد و این کار را بدون عجله انجام می‌دهد.»
جیمز دین «شورش بی‌دلیل» را بلافاصله بعد از «شرق بهشت» بازی کرد. او در این فیلم نقش جیم استارک یک مرد جوان شورشی را بازی می‌کند که در شهری جدید با دوستان و دشمنان خود روبرو می‌شود.
از «شورش بی‌دلیل» به عنوان فیلمی یاد می‌شود که تصویری دقیق از اضطراب‌های دوران نوجوانی ارائه می‌دهد. دین در این فیلم با ناتالی وود، سال مینو و دنیس هاپر همبازی بود.
او 30 سپتامبر 1955 در حالی که سوار ماشین مسابقه پورشه اسپایدر خود بود، در جاده‌ای نزدیک شالوم در کالیفرنیا با یک ماشین دیگر تصادف کرد و بر اثر شکستگی گردن بلافاصله کشته شد. دین هنگام مرگ 24 ساله بود.
هالیوود ریپورتر / 20 ژوئیه / ترجمه: علی افتخاری
5858
نظر شما