به گزارش خبرآنلاین، دالی بیشتر در مقام یک سوررئالیست شناخته می‌شود و ساعت‌های در حال ذوب و دیگر شمایل‌های مختص به این جنبش در آثارش در یاد هنردوستان باقی مانده‌اند، اما اواخر دهه 1930 پس از 10 سال رابطه او با محفل سوررئالیست‌ها به دلایل هنری و سیاسی قطع شد.
نمایشگاه «سالوادور دالی: آثار دوره آخر» روز شنبه در موزه هنر «های» در آتلانتا افتتاح شد و بر آثار دالی بین سال‌های 1940 تا 1983 تمرکز دارد.
الیوت کینگ، گرداننده این موزه می‌گوید: «این نمایشگاه حوزه خوبی برای تحقیق است چون دوران حرفه‌ای دالی تقریبا تمامی قرن بیستم را شامل می‌شود، اما مردم فقط آثار دهه 1930 او را دیده‌اند. انگار دالی در سال 1940 درگذشته است.»
دالی در سال 1941 خودش را به عنوان یک نقاش کلاسیک مطرح کرد، و با اینکه بسیاری از منتقدان با انگ ابتدایی یا تجاری بودن بر آثارش تاختند، اما مردم احتمالا فرقی میان آثار دوران سوررئالیستی و دوران بعدی او نخواهند دید.
کینگ می‌گوید: «هرچند خود دالی این آثارش را به شکلی رادیکال کاملا جدا از دیگر آثارش می‌دانستند و منتقدان هم از این تمایز برای توصیف آثار دوران متاخر او استفاده کردند، اما نوعی تداوم در تمام این آثار دیده می‌شود.»
به همین دلیل کینگ معتقد است آثار این نمایشگاه در چند سطح قرار می‌گیرند. اگر کسی با دالی آشنا نباشد این نمایشگاه مقدمه و معرفی‌نامه‌ای می‌شود برای ورود به دنیای تخیل و استعداد این هنرمند اسپانیایی. برای افرادی که دالی را خوب می‌شناسند این نمایشگاه پیش‌فرض آنها را درمورد آثار دوره متاخر این هنرمند به چالش می‌طلبد و آثاری را به آنها معرفی می‌کند که هرگز ندیده بودند.
نمایشگاه آثار دالی با عکس‌های فیلیپ هالسمن، عکاس آمریکایی از دالی با سبیل‌های بلند و ژست‌های دیوانه‌وار و عجیبش آغاز می‌شود. کینگ معتقد است این عکس‌ها «خل وضع بودن» بخشی از شخصیت دالی را نشان می‌دهد. سپس نقاشی‌های دوران اولیه دالی نشان داده می‌شوند تا بازدیدکنندگان پیشینه‌ای از دالی در ذهن داشته باشند.
از اینجا به بعد آثاری از دالی دیده می‌شوند که به نوعی کنکاش در «رازورزی هسته‌ای» هستند، دو موضع تکرارشونده در آثار این دوران دالی که نشان دهنده بازگشت او به کلیسای کاتولیک و توجه او به فیزیک هسته‌ای هستند.
یکی از نمونه‌های مثال زدنی نمایشگاه آثار دالی تابلو «مریم مقدس (ع) از پورت-لیگات» نام دارد که چهره مریم مقدس (ع) و مسیح کودک (ع) را به صورت بخش‌بخش نشان می‌دهد. این نقاشی از موزه‌ای در ژاپن قرض گرفته شده است و از سال 1951 تاکنون در آمریکا به نمایش درنیامده بود.
یکی دیگر از مثال‌های این گرایش در آثار متاخر دالی «سانتیاگو ال‌گرانده» نام دارد که ادای دینی است به قدیس جیمز، در بخشی از این نقاشی اسبی را بر فراز دود قارچی‌شکل انفجار اتمی می نیم.
کینگ می‌گوید برای درک این اثر باید روی زمین دراز کشید و از پایین به نقاشی نگاه کرد، این تابلو نیز از گالری هنری در کانادا قرض گرفته شده و از سال 1959 تاکنون برای اولین بار در نمایشگاه عرضه می‌شود.
یکی از آثاری که دوستداران دالی را شگفت‌زده می‌کند «Assumpta Corpuscularia Lapilazulina» نام دارد و در آن گالا، همسر دالی در حال ورود به عدن دیده می‌شود. کینگ درمورد این نقاشی مقالات بسیاری نوشته است و از حضور آن در نمایشگاه بسیار خرسند است. در واقع هدف کینگ نمایش آثاری بوده است که پیشتر از این کمتر دیده شده‌اند.
کینگ بخش آخر این نمایشگاه را «پاپ‌آرت دالی» می‌نامد، آثاری که سالها قبل از رونق گرفتن آثار هنرمندانی چون اندی وارهول و جف کونز خلق شده‌اند. یکی از آثار این بخش صفحه شطرنجی است که مهره‌هایش به شکل انگشتان دست هستند.
در این نمایشگاه فیلمی با عنوان «هرج و مرج و خلق» به نمایش درمی‌آید که در آن دالی برای خلق یک نقاشی انتزاعی از یک موتورسیکلت، ذرت بوداده و خوک استفاده کرده است، کینگ این فیلم را جز اولین نمونه‌های «ویدیوآرت» معرفی می‌کند.
روی دیوار آخرین سالن این نمایشگاه نیز تصویر دالی بر روی جلد مجلات به نمایش درآمده است. نمایشگاه آثار دالی تا 9 ژانویه سال 2011 پذیرای بازدیدکنندگان است.
آسوشیتدپرس / 4 اوت
نظر شما