به گزارش خبرآنلاین، پس از اولین غبارروبی در چهار سال گذشته در کنیسه سیستین واقع در قلب واتیکان، مسئولان هنری از آسیب دیدن دیوارنگاری‌های این کنیسه ابراز نگرانی کردند.
این کنیسه روزانه بین 15 تا 20 هزار نفر بازدیدکننده دارد. هر کدام از این افراد به شکلی نامحسوس ضایعات میکروسکپی چون شوره سر در فضا پخش می‌کنند که روی آثار هنری نقش‌بسته بر دیوار سیستین می‌نشیند.
سیستم تهویه کنیسه که مسئول تنظیم دما و رطوبت ساختمان است بیش از 20 سال عمر کرده و باید سریعا تعویض شود.
مسئولان حفظ این بنای مشهور می‌گویند این بنا قربانی موفقیت و شهرتش شده است. این بنا پربازدیدترین بخش از موزه واتیکان است که مردم دسته جمعی و تک‌تک به بازدید آن می‌آیند.
غبارروبی ظریف این بنا که در اواسط ژوئیه آغاز و توسط 30 متخصص در طول شب - یعنی تنها زمانی که کنیسه سیستین خالی از بازدیدکننده است - عملی شد.
پروفسور آنتونیو پائولوچی گفت مسئولان ترمیم و غبارروبی با استفاده از قلم موهای موی بز که بسیار نرم است به تمیز کردن سقف کنیسه پرداختند و با «حجم غیرقابل تصور» گردوخاک‌های نشسته بر دیوارنگاری‌های میکل‌آنژ و دیگر بزرگان هنر دوران رنسانس روبه‌رو شدند.
او افزود: «هر کدام از این چهار میلیون و 500 هزار بازدیدکننده به همراه لباس و کفش خود گردو خاک وارد کنیسه می‌کنند. بخش نازکی از پوست و البته بازدم آنها نیز در فضا باقی می‌ماند. ما در این زمینه نمی‌توانیم کاری انجام دهیم، اما حضور این افراد رطوبت را افزایش می‌دهد. تمام اینها انبوهی از گرد و غبار را موجب می‌شود که تمام دیوارنگاری‌های کنیسه را می‌پوشاند. این آثار یک روزه از بین نمی‌روند، اما در دراز مدت آسیب می‌بینند.»
این پروفسور پیشنهاد داد: «با استفاده از ابزارآلات پیشرفته می‌توان سطح رطوبت و دما را ثابت نگه داشت، اما سیستم‌های کنونی ما 15 تا 20 سال عمر کرده‌اند و باید تعویض شوند. اگر می‌خواهیم کنیسه سیستین را حفظ کنیم باید با این چالش روبه‌رو شویم.»
محافظان این بنا نیز باید همان اندازه «خلاقیت و هوش» به خرج دهند که استادان دوران رنسانس به خرج داده بودند. اساتیدی که گنجینه این کنیسه را خلق کردند.
مقامات واتیکان برای تعویض سیستم تهویه با تکنسین‌های مجرب وارد گفت‌وگو شده‌اند. هزینه این کار مشخص نیست.
این بنا بین سال‌های 1473 تا 1484 توسط پاپ سیکستوس چهارم ساخته شد. این بنا قرن‌ها به عنوان مکانی خصوصی شناخته می‌شد که پاپ‌ها در آن دعا و نیایش می‌کردند یا پس از مرگ یک پاپ، اسقف‌های اعظم در آن جلسات محرمانه انتخاب جانشین پاپ را تشکیل می‌دادند.
بخشی از فیلم «فرشتگان شیاطین» در این بنا فیلمبرداری شده است. هرچند شایعه‌ای بر زبان‌هاست که واتیکان به دلیل نارضایتی‌اش از داستان فیلمنامه که براساس رمان دن براون بود اجازه فیلمبرداری را صادر نکرد و تمام تصاویر مربوط به کنیسه سیستین به صورت دیجیتالی خلق شدند.
تلگراف / 3 سپتامبر
نظر شما