ابوالفضل کریمی: آخرین ماژول ثابت اروپا به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شد. فضانوردان از بازوی روباتیک ایستگاه برای خارج کردن محفظه استوانه‌ای لئوناردو از داخل شاتل دیسکاوری و قرار دادن آن در سطح زیرین ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 350 کیلومتری زمین استفاده کردند. قرار است لئوناردو به عنوان یک فضای ذخیره‌سازی اضافی در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش بی‌بی‌سی، این ماژول در اصل برای انتقال بارها و تجهیزات با استفاده از شاتل فضایی به ایستگاه فضایی و برگرداندن تجهیزات دیگر از آن طراحی شده بود، اما اکنون با اتصال به ایستگاه فضایی برای همیشه در مدار باقی خواهد ماند.
البته برای تغییر کاربری این ماژول نیاز به اصلاحاتی بود که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به اضافه شدن حفاظ دیگری به سطح آن اشاره کرد تا به این ترتیب از این محفظه در برابر برخورد شهاب سنگ‌های کوچک محافظت شود.
حرکت شاتل دیسکاوری به سمت ایستگاه فضایی در حقیقت هشتمین سفر به این مرکز به حساب می‌آید. اولین پرواز در سال 2001 و آن هم توسط شاتل انجام شد. این ماژول یکی از سه ماژول چندمنظوره لجستیکی (MPLM) است که تحت توافق بین ایستگاه فضایی ایتالیا (Asi) و آژانس فضایی آمریکا (Nasa) ساخته شد.
در ازای همکاری آژانس فضایی ایتالیا در ساخت این ماژول، چند صندلی در پروازهای شاتل به این آژانس اختصاص داده شد تا فضانوردان اروپایی به ایستگاه فضایی منتقل شوند. یکی از افرادی که از این توافق‌نامه سود خواهد برد، روبرتو ویتوری است که در ماه آوریل / اردیبهشت،زمانی که شاتل Endeavour آخرین ماموریت خود را انجام می‌دهد، با این شاتل به ایستگاه فضایی پرواز خواهد کرد.
لئوناردو در تورین و توسط شرکت Thales Alenia Space ساخته شده که تاکنون همکاری‌های زیادی در پروژه‌های فضایی داشته که از جمله آن‌ها می‌توان به یوهانس کپلر، آزمایشگاه اروپایی کلمبوس و مانند آن اشاره کرد.
لوییجی گواگلینو نایب رئیس حمل و نقل و زیرساختارهای شرکت (TAS) Thales Alenia Space ایتالیا که سهم مهمی در ساخت ایستگاه فضایی داشته، در این باره گفت: «مردم ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی شاید ندانند که بخش زیادی از ایستگاه فضایی در تورین ساخته شده است. اما من معتقدم که مردم باید این موضوع را بدانند، چرا که هر زمان ما به ناسا می‌رویم احترام زیادی بابت کاری که ما انجام داده‌ایم قائل می‌شوند. ما حتی قرارداد جدیدی هم برای Cygnus امضا کرده‌ایم.»
Cygnus پروژه بزرگ بعدی TAS برای ایستگاه فضایی است. این وسیله یک فضاپیمای باری روباتیک است که با همکاری شرکت Orbital Sciences آمریکا ساخته خواهد شد.
TAS قرار است محفظه‌های تحت فشاری را در جلوی ایستگاه فضایی بسازد که تجهیزات حمل شده به ایستگاه فضایی را در خود جای خواهد داد. اوربیتال نیز پیشران‌ها و واحد کنترل واقع شده در پشت این سفینه و راکت‌هایی را می‌سازد که قرار است Cygnus را به مدار مورد نظر برسانند.
نصب لئوناردو به این معناست که فقط یک قطعه سخت‌افزاری دائمی دیگر باقی مانده که به ایستگاه فضایی متصل شود و آن بازوی روباتیک اروپایی است که قرار است در می 2012 / اردیبهشت 1391 همراه با آزمایشگاه روسی و توسط راکت پروتون ساخت روسیه به مدار فرستاده شود.
این ماموریت در حقیقت آخرین پرواز شاتل دیسکاوری به فضاست. زمانی که این شاتل به زمین بازگردد، برای نمایش به موزه انتقال داده می‌شود. این در حالی است که ناسا فقط برای به پرواز درآوردن دو مدارگرد دیگر برنامه ریزی کرده که به ترتیب ماموریت اندیور و آتلانتیس خواهد بود.
50132
نظر شما