*این روزها اختلافات دولت دهم با دیگر ارکان نظام آن قدر شدید و پر دامنه شده است که از رسمی ترین تریبون های جمهوری اسلامی نظیر خطبه های نماز جمعه و حتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی تندترین انتقادها به دولت می شود و مجلس اصولگرا که تا دیروز مدام عقب نشینی می کرد حالا تا پای به کرسی نشاندن حرف خود بر سر مواضع خود می ایستد. بررسی کارنامه دولت نهم و دهم مجالی فراخ می طلبد که در این مقال نمی گنجد اما نگاهی از سر تامل و دقت به حوادث همین چند هفته گذشته خود می تواند میزان و ملاکی باشد تا قانونمندی دولت را سنجید. دولتی که از بالاترین سطح حمایت همه ارکان نظام برخوردار بود و گمان می رفت در سایه چنین حمایت هایی بتواند بسیاری از مشکلات کشور خصوصا مشکلات اقتصادی را که ترجیع بند انتقادات اصولگرایان علیه اصلاح طلبان بود حل کند. فراموش نمی کنیم برپایی مجلس ختم نمادینی که در مسجد هدایت برای کارتن خواب ها برپا شد و اتفاقا از سوی صداوسیما نیز پوشش خبری داده شد تا نشانی از ناکارآمدی اصلاح طلبان در حل مشکلات اقتصادی کشور باشد. اما حالا به نظر می رسد نه تنها مشکلات کشور از جمله مشکلات اقتصادی حل نشده بلکه پیچیده تر نیز شده است و افزون بر آن حوادثی در عرصه سیاست داخلی کشور رخ داده است که اتفاقا در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه بوده است.
*اگر چه با حذف نیروهای اصلاح طلب از فضای سیاسی زیان هایی به کشور وارد شده است اما شاید الا ن زمان آن فرا رسیده باشد که اصولگرایان به ضرورت وجود اصلاح طلبان در عرصه سیاسی کشور پی برده و شرایط حضور دوباره آنان را فراهم آورند. حضوری که نه تنها می تواند نقش نظارتی و مهار کننده قدرت را داشته باشد بلکه می تواند به گرم تر شدن فضای انتخاباتی کشور نیز کمک های شایانی نماید. ولی شاید آنان طرح دیگری در سر داشته باشند. طرحی که ریشه در حوادث اخیر دارد و ابعاد دیگر آن در آینده ای نزدیک آشکار خواهد شد.
/29217
نظر شما