به گزارش خبر آنلاین ، نقد این فیلم با بحث بر سر ژانر سیاسی و بودن یا نبودن آن در سینما آغاز شد. حامد کلاهداری کارگردان و روحالله شمقدری تهیه کننده فیلم هم مهمان برنامه بودند.
در ادامه این برنامه مسعود فراستی منتقد ثابت برنامه «هفت» بحث نقد فیلم را از فیلمنامه آن شروع کرد و گفت که فیلمنامه خوب از کار در نیامده و ضعیف است. شخصتها را ما نمیفهمیم و ماجرای انتخابات در آن اصل نیست. به گفته فراستی در این فیلم با 4 جوان دانشجو مواجهایم و حتی نمیفهمیم که رشته تحصیلی آنها چیست؟ برای آن جوانها هم سیاست اصل نیست، در واقع این 4 جوان بهانهای هستند که در فیلم به مساله انتخابات پرداخته شود که آن هم درست پرداخته نمیشود.
حامد کلاهداری کارگردان فیلم هم ، با اشاره به سیر فیلم از روز به شب گفت :« درواقع ما میخواستیم نشان بدهیم که سیاست از روشنگری شروع و به شب و تاریکی ختم میشود.» او تاکید کرد که اصل قصه در این فیلم حواشی انتخابات است و گفت:«قبول ندارم بگوییم که در فیلم این مساله اصل نیست.»
فراستی در ادامه برنامه گفت که فیلم «پایان نامه» گنگ است و این گنگی از فیلمنامه اثر میآید. به اعتقاد این منتقد، داستان هم در فیلم درنیامده چون داستان به اندازه وقایعی که در فیلم دیده میشود، اصل نیست.
او به تفاوت سینمای مستند و داستانگو پرداخت و گفت که یک وقت هست که شما دارید مستند خبری میسازید- مثل کار مخملباف که خیلی بد بود- یک موقع هم هست که سراغ ساخت اثر داستانگو میروید. این منتقد اضافه کرد: «ظاهرا ادعای «پایان نامه» هم این است که یک اثر سینمایی قصهگوست. فیلم قصهگو هم باید قصهاش را روایت کند.»
او به این نکته هم اشاره کرد که فیلم پایان نامه باید مرا قانع کند که دعوا در آن بر سر چیست؟ به گفته فراستی سازنده فیلم این مشکل را داشته که فیلم را سیاسی کند یا اکشن به همین خاطر کار دو پاره است.
کلاهداری هم در پاسخ به فراستی گفت که دوپاره بودن فیلم تعبیر خود من از روزها پس از انتخابات است و این مساله عمدیاست. به گفته او سیاست تا یک جایی بحث و گفتمان است، اما وقتی وارد خیابان شود، اکشن میشود.
در ادامه برنامه فریدون جیرانی به سراغ شخصیتهای منفی اثر رفت و گفت که اشکال بزرگ چنین فیلمهایی در این است که شخصیتهای منفی را خوب پرداخت نمیکنند. در این فیلم هم من در واقع نمیفهمم که آدمهای منفی فیلم کدامند. در واقع درام به من چیزی نمیدهد و من بر اساس پیش زمینهای که دارم باید حدس بزنم.
او به تفاوت فیلمهای پروپاگاندایی(تبلیغات سیاسی) که در آمریکا ساخته میشود با فیلمهایی که با همین رویکرد در ایران تولید میشوند، اشاره کرد و گفت که آنها کارشان را خوب انجام میدهند و وقتی میخواهند به موضوعی بپردازند، 70 درصد خودشان را نقد میکنند و 30 درصد به نقد دیگران میپردازند، اما در انتهای اثر مخاطب تحت تاثیر قرار میگیرد. در اینجا اما ماجرا برعکس است.
جیرانی با اشاره به اکشن شدن فیلم «پایان نامه» و قتلهایی که در آن صورت میگیرد گفت:«ا ز طرف دیگر این خیلی بد است که ما بیاییم و نشان بدهیم که در مملکتمان و در جمهوری اسلامی اینقدر بکش بکش است. در صورتی که در عالم واقعیت اینجور نیست.»
کلاهداری در پاسخ اما به این نکته اشاره کرد که فیلمش در جهت اهداف نظام است و در آن شخصیتهای اطلاعاتی ایثار میکنند.
شمقدری تهیه کننده فیلم نیز گفتههای کارگردان را تایید کرد و گفت که فیلم ما وامدار جریان عمومی در کشور پس از انتخابات و حماسه 9 دی است. او این فیلم را در راستای دفاع از جایگاه ولایت توصیف کرد و گفت که آدم های بد و جریان فتنه هم در این فیلم مشخص است. در فیلم هم نشان داده میشود که آنها به کجاها وصل هستند.
او در پاسخ یه این پرسش جیرانی که فکر نمیکنید ورود به این حوزه یک مقدار دقت بیشتر را می طلبید؟ گفت:« اگر ما وارد این خوزه نمیشدیم کس دیگری هم وارد نمیشد.»
او به برخوردهایی که با این فیلم شد اشاره کرد و افزود:« از زمانی که معلوم شد در این فیلم قرار است به ماجرای انتخابات و حوادث پس از آن پرداخته شود، برخوردهای فاشیستی با آن صورت گرفت. خیلیها نمیخواستند این فیلم ساخته شود. اما ما در این فضا فیلم را ساختیم و سعی کردیم به منافع اصلی نظام بپردازیم و زیر بنای فتنهای را نشان دهیم که میخواست ریشه نظام را بزند.»
او به اتفاقات عجیب و غریبی که برای کارگردان فیلم رویداده هم اشاره کرد و گفت که در کجا دیدهاید یک بازیگری بیاید در فیلمی و بعد کنار بکشد. او گفت این جریان همچنان ادامه دارد و حتی در مورد فیلم سکوت رسانهای شدهاست.
کلاهداری هم با بیان این مطلب که فیلم سیاسی در ایران دارد متولد میشود، گفت:« نباید این بچه را زنده به گور کنیم.»
او افزود: «من که سالها بازیگری کردهام، در این فیلم به خاطر همین حاشیهها شرایط عادی نداشتم و در واقع فقط از 50 درصد توانم استفاده کردم. هر لحظه من با شوکهای عجیب و غریبی مواجه بودم و نمیدانم چرا اینقدر به این فیلم حمله شد.»
فراستی در پایان این بخش برنامه «هفت» در مورد نماد در سینما صحبت کرد و گفت که در سینما به خاطر عینی بودن آن، هرچیزی در وهله اول خودش است. از سوی دیگر نماد در سینما با اراده تو ساخته نمیشود. رفتن به سمت نماد برای فیلمسازی کار سخت و اشتباهی است.
او افزود:« اگر از اول با نیت نماد جلو بروی، یک فاجعه است، بعد شعار سیاسی را هم به آن اضافه کنی و فکر کنی که این شد فیلم، اما این فیلم نمیشود.»
کلاهداری هم در پاسخ به فراستی گفت که حرفهای او با ذات هنر که آزادیخواه است، تناقض دارد اما فراستی این مساله را رد کرد و گفت همین آزادیخواهی هم در هنرچارچوب و پشتوانه تئوریک دارد.
5757
نظر شما