۱۴ سئوال بی‌پاسخ از وزارت نیرو در انتظار پاسخ نمایندگان مجلس 

اولین و مهمترین سئوالی که باید از مقامات وزارت نیرو پرسید این است که وزارت نیرو به‌جز ادعا چه برنامه ای برای تحقق وعده های بازمانده در تولید برق تجدید پذیر دارد؟" این فهرست سئوالاتی است که انتظار می‌رود نمایندگان مجلس پاسخ انها را از وزارت نیرو بخواهند.

۱- چرا به ماده ۲ دستورالعمل تعیین نرخ خرید تضمینی برق، موضوع بند (ت) ماده ۴۸ قانون برنامه ششم توسعه عمل نشده است؟
۲- چرا وزارت نیرو به تبصره - بند الف ماده ۱۰ قانون برنامه ششم توسعه عمل ننموده است؟
۳- چرا وزارت نیرو در عمل به ماده ۶ قانون حمایت از صنعت برق کشورتا این حدکوتاهی نموده و شرکت های مادرتخصصی خود و صنعت برق را با بدهی سنگین حدود۸۰ هزار میلیارد تومانی مواجه نموده است؟
۴- وزارت نیرو در عمل به ماده ۳ قانون اجرای سیاست های اصل ۴۴ چه اقدام موثری نموده است، اصلا چه برنامه عملی و نتیجه بخشی در یکسال اخیر پیش گرفته است(نتیجه تأسف بار این یکسال را بگوید)؟ و باز اصلا چرا با سیاست گذاری ناصحیح در مسیر معکوس در اجرای این خصوصی سازی قرار گرفته است؟ و چطور و با کدام برنامه عملی تضمین می کند که در سه سال آتی ناکارآمد تر از یک سال اخیر در احداث ۳۵ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی وعده داده شده عمل نکند؟
۵- وزارت نیرو در عمل به بند (ب) ماده ۴۴ برنامه ششم و تعیین نرخ در بورس در کدام نقطه ایستاده است و چند درصد انرژی الکتریکی را در بورس به فروش می رساند؟
۶- دیپلماسی انرژی وزارت نیرو در استفاده از ظرفیت های برون مرزی چه بوده است و چرا اقدام نتیجه بخشی در افزایش راندمان نیروگاه ها برای ظرفیت سازی در توسعه ظرفیت صادراتی برق پیش نگرفته است؟
۷- چرا به بهانه اختیارات وزیر نیرو در قانون سازمان برق ایران وزارت نیرو به تکلیف قانونی خود در تبصره ۳ ماده ۵ قانون رفع موانع تولید و ارتقای نظام مالی کشور عمل ننموده است؟
۸- توجیه وزارت نیرو در قیمت گذاری دستوری نامتناسب در بازار و خلاف سیاست های برنامه های پنجساله و دستورالعمل های اجرایی توسعه چیست؟
۹- چرا وزارت نیرو در عمل به ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید برای تأمین تکالیف خود در مواد ۴۸ و ۵۰ قانون برنامه ششم که بیش از ۱۲۰ هزازمیلیارد تومان عدم النفع اقتصادی به کشور تحمیل کرده است، ترک فعل داشته است و بیش از ۱۲۰ هزارمیلیاردتومان خسارت به اقتصاد کشور و توسعه صنعتی وارد داشته است؟
۱۰- علت اینکه وزارت نیرو در آزادسازی قیمت برق در بورس وفق تکلیف قانونی ماده ۱۸ قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید در راستای سیاست های کلی اصل ۴۴ و نیز بند (ب) ماده ۴۴ قانون برنامه ششم توسعه عمل ننموده است و منجر شده که با این ترک فعل دچار بدهی عظیم شود چه بوده است و چرا در یکسال گذشته در دولت جدید این روند اصلاح نشده است؟
۱۱- وزارت نیرو برای جبران خسارات قابل توجهی که ناشی از ترک فعل وزارت نیرو در عمل به ماده ۱۳ قانون خروج غیرتورمی از رکود و نیز برنامه پنجساله توسعه، در عرضه شفاف انرژی در بورس بوده است، چه برنامه ای دارد و در یکسال گذشته چه کرده است؟
۱۲- وزارت نیرو از بند (ت) ماده ۴۶ قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی چه عملکردی داشته است و چرا حتی آیین نامه اجرایی آن تاکنون مصوب نشده است که اگر در این ماده ترک فعل صورت نمی گرفت سیاست های اصل ۴۴ و تکالیف ماده های ۴۸ و ۵۰ قانون برنامه ششم توسعه نیز محقق می شد؟
۱۳- چه برنامه‌ای برای تحقق وعده هایش در احداث ۱۰ هزار مگاوات احداث ظرفیت تجدید تجدیدپذیر تا انتهای دولت سیزدهم دارد و چرا تاکنون بجز ظرفیتی ناچیز، به ظرفیت تجدیدپذیر کشور اضافه نشده است؟ مگر فروردین امسال(۱۴۰۱) وزیر محترم نیرو وعده احداث ۵۰۰ مگاوات ظرفیت تجدید پذیر تا تابستان را نداده بودند، چه شد؟ آیا باید ۴ سال زمان از دست برود و بعد برسیم به درک آثار تعلل در اجرای قانون؟ هزینه تحمیل خاموشی به صنایع را محاسبه کرده اند؟
۱۴- چرا قراردادهای خرید تضمینی متوقف شد و یا نرخ های خرید تضمینی از نیروگاه تجدیدپذیر مطابق ماده۲ آیین نامه اجرایی ماده ۶۱ قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی اصلاح واعلام نشده است و چرا علیرغم صراحت در قانون، مطابق ماده ۳ این آیین نامه که نرخ پایه قراردادها باید بر اساس زمان پرداخت تعدیل گردد طور دیگری عمل شد و مبنای زمانی صورت وضعیت های تولیدکنندگان بوده است و باز چرا این نقض حقوق سرمایه گذاران که موجب دلسردی ظرفیت سازی در انرژی تجدیدپذیر بوده است، انجام شده است؟

متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید.

223223

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1691852

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 1 =