الناز محمدی: سال‌های سال با آن مبارزه شده٬ برای انجام ندادنش دلیل و برهان آورده شده٬ قانون‌گذاری شده و ... . اما هیچ‌کدام این‌ها انگار چندان تاثیری نداشته و تعداد آن حداقل در ایران٬ نه تنها کم نشده که زیاد هم شده است.
سقط جنین در ایران همیشه یکی از خط قرمزها بوده؛ نه تنها در رسانه‌ها که در میان مردم عادی٬ پزشکان٬ اولیای مدارس و حتی خود زنانی که دست به این کار می زنند. شاید جسته و گریخته فیلمهایی با این موضوع ساخته٬ گزارش‌هایی نوشته و تحقیقاتی انجام شده است اما هنوز هم که هنوز است موضوع سقط جنین در ایران و چگونگی آن یکی از موضوعاتی است که هم مردم و هم مسئولان ترجیح می‌دهند٬ درگوشی در موردش صحبت کنند و زنانی را که چه به عمد و چه غیرعمد درگیر این موضوعند را به نوعی به حال خودشان واگذارند مگر اینکه پای مجازاتی در میان باشد.
اما عکس تعداد کارهای جدی‌ای که در این مورد در کشور ما شده٬ قانون‌گذاری در این باره کم نبوده؛ قانونی که از شرع برآمده و به نوعی این کار را ممنوع کرده است.
قانون چه می‌گوید
به‌طور کلی چهارنوع سقط جنین شناخته شده است؛ سقط جنین عادی یا مرضی که در آن جنین بدون خواسته هر شخصی و به دلیل بیماری مادر یا جنین از بین می‌رود و بدیهی است که حکمی در قانون برای آن معین نشده است، سقط جنین طبی یا درمانی که در آن جنین برای رفع حرج یا بیماری مادر از بین می‌رود و در قانون سقط درمانی سال 1384 مطابق شرایطی قانونی شمرده شده است. سقط جنین ضربه‌ای (بر اثر تصادف و...) که در ماده 715 قانون مجازات اسلامی برای آن حکم صادر شده است و در نهایت سقط جنین عمدی که در هیچ کدام از این مواد سقط جنین توسط مادر ممنوع اعلام نشده و صرفاً در بخش دیات و به طور مشخص در ماده 487 برای سقط جنین دیه قرار داده شده است. این دیه باید به اولیای دم داده شوند که همان ورثه جنین‌اند و در اکثر موارد پدر جنین، تنها ولی دم اوست.
سقط جنین عمدی در ایران قتل محسوب نمی‌شود ولی معاونان سقط جنین در مواد 622 تا 625 قانون مجازات اسلامی مورد اشاره قانون‌گذار قرار گرفته‌اند. سقط جنین زن باردار توسط دیگری، دادن ادویه یا وسایل دیگر برای سقط جنین یا راهنمایی او به این کار و هم چنین معاونت یا مباشرت در سقط جنین توسط دکتر یا ماما ممنوع اعلام شده و برای آن در این مواد مجازات تعیین شده است.
تنها سقط جنین قانونی در ایران سقط جنین براساس قانون سال 1384 است. در سال 1384 لایحه سقط درمانی توسط دولت وقت به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد که در نهایت معین شد سقـط درمـانی با تشخیص قطعی سـه پزشک متخصص و تأیید پزشکی قانونی مبنی بر بیماری جنین که به علت عقب‌افتادگی یا ناقصالخلقه بودن موجب حرج (سختی) مادر است و یا بیماری مادر که با تهدید جانی مادر توأم باشد قبل از ولوج (ورود) روح (چهارماه) با رضایت زن مجاز است و مجازات و مسئولیتی متوجه پزشک مباشر نخواهد بود.
سقط جنین وجود دارد؛ چه 80 هزار چه 90 هزار
جدای از قوانینی که در مورد سقط جنین در ایران وجود دارد٬ وجود نداشتن آمار درستی از تعداد سقط‌های جنینی که به طور عمد و غیرعمد در کشور اتفاق می‌افتد٬ همیشه یکی از موضوعاتی بوده که مورد انتقاد کسانی است که در حوزه اطلاع‌رسانی در این مورد فعالیت می‌کنند.
با این وجود، همین چند روز پیش بود که مجید ابهری آسیب‌شناس اجتماعی و مشاور کمیسیون اجتماعی مجلس از افزایش 10 درصدی سقط جنین در ایران نسبت به دهه گذشته خبر داد. او گفت که «با توجه به عدم آموزش مهارت‌های زندگی، سقط جنین در دهه حاضر نسبت به دهه گذشته 10 درصد افزایش یافته است. ضعف آموزش‌های پیشگیری در رسانه‌ها، گران بودن امکانات پیشگیری غیر از وازکتومی و توبکتومی که در بسیاری از مراکز پزشکی دولتی به طور رایگان انجام میشود موجب رشد سقط جنین در میان افراد مختلف جامعه بوده است.»
پس از آن محمداسماعیل مطلق، مدیرکل دفتر سلامت و جمعیت خانواده، مدارس وزارت بهداشت اعلام کرد که «آخرین آماری که از سقط‌جنین در کشور منتشر شده، مربوط به سال 77 است که نشان داد هر سال حدود 90 هزار جنین در کشور به‌صورت قانونی و غیرقانونی سقط می‌شدند؛ یعنی به‌طور متوسط هر روز 221 جنین و هر ساعت 9 جنین.»
اما هنوز چند روز از این اظهارنظر نگذشته است که مطلق روز گذشته اعلام کرده سالانه در کشور 80 هزار مورد سقط جنین قانونی و غیرقانونی انجام میشود. محمداسماعیل مطلق گفته است که «سالانه یک میلیون و 200 هزار تولد در کشور رخ می‌دهد که 17 درصد بارداری‌ها ناخواسته است.»
این در حالی است که به گفته رییس پزشکی قانونی منطقه مرکزی تهران، فقط آمار سقط جنین‌های قانونی و سقط‌های غیرقانونی که منجر به فوت می‌شوند، در پزشکی قانونی ثبت میشود. آمارهای این سازمان نشان می‌دهد در سال 89، چهار هزار و 202 مورد مجوز سقط صادر شده که نسبت به سال پیش از آن 18.8 درصد افزایش داشته است.
از سوی دیگر آمار جهانی نشان می‌دهد که سقط جنین سالانه حدود 70 هزار مرگ مادر و پنج میلیون معلول، در سطح جهان به جا می‌گذارد. از میان سالانه 42 میلیون سقط جنین انجام شده، تخمین زده شده است که 20 میلیون از آنها به شکلی ناسالم انجام شده است. این آمار نشان می‌دهد که چهل درصد زنان حاملۀ جهان از داشتن امکانات درمانی و حق انتخاب برای سقط جنین محرومند.
47/ 231
نظر شما