به گزارش خبرآنلاین، نویسنده رمان«بیوتن» صحبتهایش را با این جمله آغاز کرد که اجازه بدهید بهرسم نمکدانشکنان این روزگار روابط را فراموش کنم و از آثار سید مهدی شجاعی سخن بگویم.
او پس از این به سراغ ادبیات دینی و خدا باور رفت و گفت که بسیاری از آثاری که به نام اثار دینی یا خدا باور تولید میشوند، در این حوزه قرار نمی گیرند، حتی اگر داستان زندگی پیامبران را روایت کنند.
امیرخانی به این مساله هم اشاره کرد که :«به نظر من ادبیات مذهبی با ادبیات دینی هم تفاوت دارد، چرا که بسیاری از آثاری که در حوزه ادبیات دینی تعریف میشوند ممکن است خداباورانه نباشند.»
خالق رمان«من او» به چشمگیر نبودن نتایج انبوه جشنوارهها و تولید سفارشی آثار در این حوزه اشاره کرد و پرسش اصلیاش را مطرح ساخت:«آیا درام با معنای غربی کلمه می تواند حول محور زندگی ائمه شکل بگیرد؟»
پاسخ او به این پرسش نقطه ورودش به حوزه کاری سید مهدی شجاعی در زمینه ادبیات مذهبی بود.«من اعتقاد دارم که درام حول زندگی معصوم امکان تولید و شکلگیری ندارد؛ در واقع من نویسنده وقتی میخواهم درام خلق کنم، باید در جایگاه شخصیتها قرار بگیرم و از منظر آنها به اتفاقات بنگرم و وقایع را روایت کنم. در حوزه ادبیات مذهبی این کار شدنی نیست و من نمیتوانم در هنگام تولید اثر با معصوم همذات پنداری کنم.»
او ادامه داد:«یک نویسنده در فاصله بین نفس عالی تا نفس دانی میتواند در قالب شخصیتهای فروتر از خودش قرار بگیرد و درام خلق کند، در حوزه خلق درام ممکن است یک شخصیت سر دوراهی قرار بگیرد، در مورد معصوم نمی شود جای شخصیت قرار گرفت و به جای او تصمیم گرفت.»
او رمز توفیق سید مهدی شجاعی در حوزه ادبیات مذهبی را ناشی از مسیر متفاوت او برای رسیدن به درام دانست:« کار سید مهدی شجاعی با دیگران یک تفاوت عمده دارد، او از درام یا داستاننویس به شکل غربی برای روایت زندگی معصوم استفاده نمیکند. ما اینجا با نویسندهای روبرو هستیم که جایگاه خودش را در قیاس با معصومین(ع) میداند و با علم به این موضوع مینویسد.»
امیرخانی گفت که من به جای این که به سراغ کلیشههای رایج بروم و گرفتار شوم، خودم تعبیری را برای این نوع رویکرد سید مهدی شجاعی ساختهام؛«راوی فروتن» .
«روای فروتن» به اعتقاد امیرخانی یکی از مشخصههای کاری سید مهدی شجاعی است که نشان میدهد نویسنده یا راوی با علم به جایگاه خودش دست به خلق و روایت میزند.
او گفت:«در برجسته ترین آثار سید مهدی شجاعی ائمه معصومین (ع) دستمایه خلق اثر قرار گرفته‌اند، اما آنچه او را برتر از سایرین قرار میدهد، نوع نگاه و ارتباط زندگی ایشان با این سوژه‌ها است.»
نویسنده «ارمیا» به مسیری که شجاعی از «کشتی پلو گرفته» طی کرده و رسیده به «کرشمه خسروانی» هم اشاره کرد:«در مسیری که این نویسنده پیموده ما شاهد رشد تکنیک و فن داستان نویسی هستیم و می بینم که در همه آثار نگاه راوی فروتن حفظ شده است.»
او قرار گرفتن در جایگاه معصوم و گفتن این نکته که به من الهام شده را خطرناک توصیف کرد و گفت:«شجاعی جای خودش را میشناسد و خوش به حال کسی که در این عرصه جایگاهش را بداند.»
او با ذکر یک خاطره به وجه دیگری از کار سید مهدی شجاعی در حوزه ادبیات مذهبی اشاره کرد:« سالها پیش با کسی که تجربه جنگ در دریا داشت، صحبت میکردم. او گفت که ما در زمان جنگ با دو دشمن مواجه بودیم، من فکر کردم منظورش از دو دشمن یکی نیروهای عراقیاست و دیگری کسانی که از آنها حمایت میکنند، اما او گفت که من صدام و همه حامیانش را در یک دسته قرار میدهم، دشمن دوم ما خود دریا و شرایط خاص نبرد در دریا بود. به نظر من سید مهدی شجاعی هم در راه تولید اثر مذهبی با دو مشکل مبارزه کرده یکی تولید و دیگری جنگیدن با ساختارهای داستاننویسی به منظور آماده کردن این ساختارها برای روایت مذهبی مورد نظر خودش.»
او در پایان به این نکته هم اشاره کرد:«من هرچه گفتم در مورد آثار مذهبی این نویسنده بود، صحبت در مورد سایر آثار ادبی ایشان وقت زیادی میطلبد و من به ذکر همین نکته بسنده می کنم که اگر قرار بود 5 داستان ایرانی را انتخاب کنم، قطعا یکی از آنها داستان «ماه جبین» سید مهدی شجاعی بود.»
5757
نظر شما