یزدان سلحشور

همکاری ادواری با رادیو و تلویزیون ایران چگونه است؟ چه نتایجی دارد؟ چه نکاتی باید از لحاظ حرفه‌ای مدنظر نویسندگان و کارشناسان حوزه‌های مختلف هنری باشد؟
تقریباً برای همه‌‌ کسانی که به شکل گه‌گاهی با رادیو و تلویزیون کشور [که پس از انقلاب57 به صدا و سیما موسوم شد] همکاری داشته‌اند این نکته مشخص شده که حقوق مادی و معنوی‌شان در سه دهه‌ اخیر، متفاوت بوده با کسانی که همکاری طولانی و همراه با عقد قرارداد کاری مستقیم با این رسانه داشته‌اند.
اغلب کسانی که در این چارچوب به همکاری پرداخته‌اند از مثل «خوش‌استقبال و بدبدرقه» استفاده می‌برند تا به بقیه یادآور شوند که این رسانه‌ پرمخاطب ایرانی به رغم افزودن به جمع مخاطبان بالقوه‌ این شخصیت‌های فرهنگی‌هنری ، از لحاظ اقتصادی و حتی حرفه‌ای چندان قابل اتکا نیست.
کلی‌گویی‌ها البته زیاد است و اگر بخواهیم به نقل‌ها و روایات پراکنده متکی باشیم از رسیدن به دورنمایی مطمئن برای اجتناب از مشکلات احتمالی دور می‌مانیم. تجربه‌ شخصی من در این حوزه مؤید چند نکته است و یک اصل مهم. اصل مهم این است که در گام نخست، تازه‌وارد این راه باید بداند که حتی هنگامی که با او برای یک کار پروژه‌ای قرارداد بسته می‌شود، طرف قراردادش یک تهیه‌کننده است نه رادیو و تلویزیون ایران.

بسیاری تصورشان بر این است که قرارداد موردنظر توسط صدا و سیما تنظیم شده اما واقعاً چنین نیست! به این توهم، خود تهیه‌کنندگان هم دامن می‌زنند تا مفاد قراداد را الزامی و لازم الاجرا و لازم الامضا جلوه دهند و هنگام پرداخت وجه قرارداد هم این توهم، یاری‌گر توجیه تأخیر در پرداخت و حتی عدم پرداخت است! این تهیه‌کنندگان با غیرمسئول نشان دادن خود، همه چیز را به گردن بخش مالی صدا و سیما می‌اندازند اما این بخش، کاری با شما ندارد و طرف مالی‌اش، تهیه‌کننده‌ی طرف قرارداد با سازمان است.
اما آن چند نکته:
یک. تهیه‌کننده‌ای که با شما قرارداد امضا می‌کند لزوما تهیه‌کننده‌ کار و تصمیم‌گیرنده‌ اصلی نیست.اغلب شما با کسی سرو کار دارید که از طرف سازمان به رسمیت شناخته می‌شود و از لحاظ معیارهای حرفه‌ای توسط این رسانه، بی یا کم اشکال تلقی می‌شود اما نه آدم اصلی اقتصادی کار است نه آدم اصلی حرفه‌ای کار؛ بنابراین سعی کنید آدم اصلی را همان بدو امر بشناسید تا در ادامه، دچار مشکلات گیج‌کننده نشوید.
دو. اگر در قرارداد، بند یا بندهایی ا‌ست که نه تنها با مصالح شخصی شما در تضادند بلکه با قوانین کار کشوری هم مغایرت دارند از امضا کردن پای قرارداد خودداری کنید چون تبعات قانونی- ‌مالی برخی از این بندها ممکن است چند برابر مبلغ قرارداد شما باشد.
سه. اغلب به شما می‌گویند قرار است نشانی شرکتی که تهیه‌کننده‌ برنامه‌ی موردنظر است در چند روز آینده عوض شود! این خبر، تقریبا همیشه ، فقط دست‌آویزی‌ست برای این که تنها مکان مراجعه‌ شما برای پیگیری قرارداد، استودیوی محل ضبط برنامه در صدا و سیما باشد که تقریباً اغلب اوقات، تهیه‌کننده در آن حضور ندارد و پس  ازپایان زمان پروژه هم اصلاً به آن کاری ندارد!
چهار. از حضور در برنامه‌های غیرتخصصی و عمومی به شدت اجتناب کنید. این برنامه‌ها نه تنها موجب افزایش مخاطبان شما در سطح عمومی نمی‌شوند بلکه در نهایت، باید عوض شدن جاتان با یک کارشناس گلدوزی یا متخصص تهیه‌ سکنجبین را هم [که از سر اتفاق از بستگان تهیه‌کننده یا تهیه‌کنندگان اصلی برنامه‌اند] تحمل کنید.
پنج. فریب جملاتی نظیر«استاد! دور از شأن شماست که حرف از پول بزنید» یا «استادان دیگر که اصلاً از مادیات حرف نمی‌زنند» یا «شماره حساب بدهید انشاءالله در اولین فرصت ممکن...می‌دانید که مالی صدا و سیما چطور عمل می‌کند» را نخورید.تمام آن مبالغی که شما از آن‌ها به دلیل متانت شخصی‌تان صرف نظر می‌کنید، تا ریال آخر به تهیه‌کننده‌ برنامه پرداخت می‌شود.
شش. تا حد ممکن، مبلغ قرارداد را به شکل چک [البته با تاریخ‌هایی پیش از اتمام پروژه] یا بهتر از آن به شکل نقدی دریافت کنید؛ در غیر این صورت، از حضور در پروژه انصراف دهید.
هفت. اگر در قرارداد، از گزاره‌ «محدوده‌ زمانی همکاری» خبری نبود ، مطمئن باشید با اعلام «نظری جعلی از سوی ناظران کیفی صدا و سیما»به شما و عذرخواهی پر آب و تاب تهیه‌کننده، خیلی زود از پروژه حذف می‌شوید تا در هزینه‌ها صرفه‌جویی شود! در حالی که مدارک قرارداد شما، تا پایان پروژه، مورد استناد مالی تهیه‌کننده در بخش مالی سازمان خواهد بود.

5858
کد خبر 179418

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۱۲:۳۰ - ۱۳۹۰/۰۷/۲۹
    1 0
    حاجی دلت خیلی پره ها. البته حق دارید. این که از کم رو بودن و محترمانه برخورد کردن آدم سو استفاده کنند و سر آدم کلاه بذارن حس خیلی بدی داره
  • بدون نام IR ۱۳:۴۶ - ۱۳۹۰/۰۷/۲۹
    3 2
    بابا اینا رو ول کن ...برو سراغ پایه های صدا وسیما داره مملکت رو به فنا می ده ..با ترویج تشریفات و تجملگرایی شما یه نگاهی به فیلما وبرنامه هاش بنداز ببین مثلا تو ی برنامه آشپزی از چه وسایلی استفاده می شه هیچ کدام این وسایل توی خونه های مردم نه پیدا می شه نه پول تهیه اون رو دارن برو ببین خونه هایی که مردم تو ش زندگی می کنند با خونه های توی فیلمای اینها اصلا سازگاری داره یدونه فیلم عامیانه(نزدیک به زندگی مردم )روهم که می خان نشون بدن پدر خونه رو معتاد یا خلافکار نشون می دهند کجای این ترویج ساده زیستی است آخه لامروت حیف نمی تونم حرف دلم روبزنم وگرنه...
  • بدون نام IR ۰۹:۰۴ - ۱۳۹۰/۰۸/۰۲
    1 1
    خوب بود. دانستنش ضروری است، حتی اگر کار آدم به صدا و سیما نیفتد. گویا صدا و سیما هم از ناشران محترم چیزیکم نمی آورد!