جماعتی که پیامبر(ص) هم از آنها قطع امید کرد

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،پیامبر (ص) می‌فرمایند: «اَلقُرآنُ غِنًی لاغِنی دونَهُ وَ لا فَقرَ بَعدَهُ» قرآن، توانمندی است که هیچ توانی جایگزین آن نمی‌شود و پس از آن هیچ فقری باقی نمی‌ماند. (تفسیرابی الفتوح ۱/۱۰)خدا در صفحه ۲۱۳ قرآن خطاب به پیامبر(ص) میفرماید که به مشرکان بگو: آیا بتی را سراغ دارید که بیافریند، بمیراند و دوباره زنده کند؟

بنا بر روایت فارس،این قدرت فقط از آن خداوند است، پس چگونه از مسیر حق او خارج شده و منحرف شده‌اید. آیا بتی سراغ دارید که شما را به مسیر درست هدایت و راهنمایی کند؟ خدا بهترین راهنما است، پس چگونه کسی که خودش را هم نمی‌تواند راهنمایی کند و نیاز به هدایت دارد را می‌پرستید.سپس می‌فرماید که بیشتر مشرکان تابع گمان و خیالات هستند، این آیه نشان می‌دهد که برخی از مشرکان به خدای یکتا عقیده داشتند اما به دلیل برخی ملاحظات اعتقادشان را کتمان می‌کردند.

مشرکان به پیامبر(ص) می‌گفتند که این قرآن ساختگی خودت است تا اینکه آیه ۳۷ سوره یونس نازل شد و خدا فرمود که این قرآن نه تنها ساختگی نیست بلکه تایید و تکمیل کتب آسمانی گذشته است.خدا به پیامبرش می‌فرماید که به آنها بگو شما که می‌گویید این قرآن ساختگی است، از هرکس که می‌خواهید کمک بگیرید و سوره‌ای مانند آن بیاورید. آنها قرآنی را دروغ می‌دانند که به معارف آن پی نبرده‌اند و وعده‌های قرآن مانند پیشینیان درباره آنها عملی نشده است.

حال برخی به قرآن ایمان می‌آورند اما با همه این صحبت‌ها برخی باز هم ایمان نمی‌آورند و اینجا خدا به پیامبرش می‌فرماید که به آنها بگو من پاسخگوی کارهای شما نیستم و شما هم پاسخگوی کارهای من نیستید، پس مشغول به کار خودتان باشید. این نشان می‌دهد که پیامبر(ص) امیدی به هدایت آنها نداشت.خدا در پایان می‌فرماید که آنها فقط گوش می‌کنند و خودشان را به کری زده‌اند و عقلشان را به کار نمی‌گیرند.در ادامه تلاوت ترتیل صفحه ۲۱۳ قرآن با صدای شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.