به گزارش خبرآنلاین، چاپ سوم رمان «تهران، کوچه اشباح» نوشته سیامک گلشیری توسط نشر افق منتشر شد. سیامک گلشیری با علم به علاقه نوجوانان به عناصر ناشناخته و نیازِ آنها به هیجان، از ابهامِ فانتزی استفاده میکند و مخاطب را به وادیِ وهم و راز میکشاند؛ در تاریکی شب نوجوانی را که قهرمان داستان است به خانه ای عجیب پرت می کند که در تسخیرِ شخصیتهای ناشناس است و درنهایت، او هم به خونآشامِ دیگری تبدیل میشود. با این وجود، بیشتر شخصیتهای این رمان از سادگی و ابهام خاصی برخوردارند که باعث می شود تا پایانِ کتاب ناشناخته باقی بمانند. ضمن اینکه خواننده مجبور است قهرمانِ اصلی را در بزنگاهِ ماجرا رها کند، درحالیکه تازه کنجکاو شده است از چند و چونِ بعدیِ زندگیِ یک نوجوانِ خونآشام باخبر شود.
با اینکه مقدمه کتاب نتیجه داستان را برای خواننده معلوم میکند، اما اوّلین حضورِ خونآشام در ادبیات فارسی بهقدر کافی جذابیّت دارد تا مخاطب بخواهد سر از ماجرای او در آورد. نویسنده با نثری روان و ساده به خلق موقعیتهای پُردلهره تعقیب و گریز دست میزند و مخاطب را درگیرِ داستانی میکند که مملو از اصواتِ عجیب و غریب است.
در پشت جلد کتاب آمده:
«تهران کوچه اشباح رمانی ایرانی برای نوجوانان با موضوع وحشت است.»
جایی نزدیک تقاطع حکیم - چمران سوار ماشین سیامک گلشیری میشود و با او درباره روزهایی حرف میزند که یک پسر بچه معمولی بوده، نه یک خونآشام وحشتناک. او سرگذشت زندگی خود را نوشته است و حالا آمده تا زحمت بازنویسی و چاپ آن در کتابی به نام «تهران، کوچه اشباح» را گلشیری متحمل شود.
در بخشی از این رمان می خوانیم:
«... برای لحظهای برگشت و توی تاریکی نگاهم کرد و من متوجهی فَکَ اش شدم که بهطرز عجیبی بیرون زده بود. دندانهایش به دندانهای گراز میمانست. پرسید میتواند روی من حساب کند؟ توی آن لحظه هیچ کاری نمی توانستم بکنم جز این که سرم را تکان بدهم. او هم، انگار خیالش راحت شده باشد، پیاده شد. هنوز در را نبسته بود که سرم را خم کردم و گفتم: «می تونم اسم ِتونو بپرسم؟» سرش را خم کرد و خیلی آهسته گفت: دِراکولا.»
ساکنان تهران برای تهیه این کتاب و هر محصول فرهنگی دیگر (در صورت موجود بودن در بازار) کافی است با شماره 20- 88557016 تماس بگیرند و آن را در محل کار یا منزل _ بدون هزینه ارسال _ دریافت کنند. باقی هموطنان نیز با پرداخت هزینه پستی می توانند این کتاب را تلفنی سفارش بدهند.
6060
نظر شما