این نویسنده در آغاز مطلب خود نوشته است: ازدواج پاسخی است بر نیازهای انسان در جهت آرامش. هم صحبتی، همراهی، همیاری، همدلی و از همه بالاتر ازدواج بستری است برای عشق ورزی. پیش شرط های ساختن چنین خانه ای چیست؟ و راه های رسیدن به ازدواج این گونه کدام است؟ آیا این راه ها پیش پای همسران است؟ جوانان ما برای ساختن چنین خانه ای چه آموخته اند؟ تا چه حد تمرین کرده اند و شرایط تا چه حد به آنان کمک می کند که خانه های عشق خود را بنا کنند؟
ولی مراد در ادامه می نویسد: عشق ورزی همان ساختن عشق است. ازدواج می تواند فرصتی برای بارور کردن عشق باشد اگر همسران بخواهند. اگر بدانند چه گونه. اگر آموخته باشند. ارتباطات بین دو همسر هر گونه که دیده شود و هر گونه که تعریف شود و هر گونه آموزش داده شود همان است که در جریان زندگی خودش را نشان خواهد داد. تفاوت است بین این که ارتباط میان دو همسر فقط ارضای نیاز جنسی دیده شود یا همخوابگی یا ساختن و پروردن عشق. این سه یک "فعل" را سه نقش می دهند.
این تهیه کننده تلویزیون در بخشی از مطلب خود آورده است: این ازدواج های جوانان که سر نمی گیرند داغی است بر دل ماداران از آن چه کاشتند اما فرصتی برای باروری نمی یابد. این ازدواج های شکست خورده نشان از تنهایی مادران است در این وادی. این خانه هایی که بر سر جوانان این مرز و بوم شکل نگرفته خراب می شود ناامیدی است که بر جان مادران چنگ می زند. این خانه ها که به عوض عشق ورزی در آن سردی و سکوت و جدایی رشد می کند چه کسی پاسخگوست؟
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.
توران ولی مراد در مطلب تازه خود با عنوان «با ازدواج، عشق را بسازیم» به نقد نوع نگاه جامعه به ازدواج پرداخته است.
کد خبر 252243
نظر شما