گازهای گلخانه‌ای بی‌گناهند،خورشید مجرم اصلی است!

منتقدین بدبین تغییرات آب‌وهوایی بلافاصله ادعا کردند که که این گزارش به این نکته اذعان دارد که بخش اعظم گرمایش جهانی ناشی از تغییرپذیری فعالیت‌های خورشیدی است و نه به خاطر انتشار گازهای گلخانه‌ای. در حقیقت، این گزارش هیچ چیز راجع به این نوع عوامل نمی‌گوید ولی نشان می‌دهد که درک ما از آب‌وهوا در حال تغییر است. و درحالی که به نظر می‌آید که برخی از تهدید‌های آینده حالا احتمال کمتری داشته باشد، برخی دیگر بزرگ‌تر از قبل جلوه می‌کنند.
به گزارش نیوساینتیست، این آخرین گزارش پنل بین دولتی تغییرات آب‌وهوایی (IPCC) است که هر چند سال یک بار ارزیابی‌های دقیقی را درباره دانش آب‌وهوا منتشر می‌کند. آخرین گزارش اصلی در سال 2007/1386 منتشر شد و قرار بود که گزارش بعدی؛ از شهریور 92 به صورت فصل به فصل منتشر شود.
نسخه‌ای از پیش نویس این گزارش توسط آلک راولز به صورت آنلاین منتشر شد. این وبلاگ نویس آمریکایی پیش‌از این ثبت نام کرده بود تا یکی از متخصصین بازبینی کننده گزارش بعدی باشد؛ کاری که هر کسی می‌تواند انجام دهد؛ اما همین کار به او امکان داد که بتواند به پیش‎نویس این گزارش دسترسی بیابد. او  پاراگرافی از صفحه 43 فصل 7 این گزارش را برجسته می‌کند که به ادعای او، نتیجه اصلی گزارش را (که فعالیت انسانی را عامل اصلی تغییرات آب و هوایی می‌داند) مخدوش می‌کند.
جمله کلیدی این پاراگراف، وجود مدرکی در مورد ارتباط بین فعالیت خورشید و تغییرات آب وهوایی است. این پاراگراف، چنین نتیجه گیری می‌کند که این ارتباط، اندکی محکم‌تر از چیزی است که پیش از این تصور می‌شد. از این بخش چنین بر می‌آید که بازخورد‌های مثبت در مورد آب‌وهوا باید تاثیر خورشید را کمی بیشتر کنند تا چگونگی متاثر شدن جو زمین را به طور کاملی توضیح دهد. راولز از این پاراگراف چنین استنباط می‌کند که در آن به این امر که خورشید در واقع یک عامل مهم در تغییرات آب و هوایی است، اذعان شده است.
دانشمندان آب و هوایی اما در آن سو صف آرایی کرده‌اند تا این ادعا را کم ارزش جلوه دهند. جوانا های از امپریال کالج لندن؛ که بر روی تاثیر فعالیت خورشید بر زمین مطالعه می‌کند؛ می‌گوید: «آنها یا تعمدا و یا غیر عامدانه دچار سوء تفاهمی درباره آنچه که در واقع این جمله بیان می‌کند، شده‌اند».
به گفته او، در مقیاس‌های زمانی انسانی، خورشید اثر کمی بر گرمایش جهانی داشته است، اگرچه (شاید گیج کننده به نظر برسد ولی) خورشید اثر نسبتا شدیدی بر روی برخی مناطق داشته است. در واقع، افشاگری‌های شهرت طلبانه راولز، توجه را از برخی از نتیجه گیری‌های جالب‌تر و تعجب برانگیزتر این پیش نویس گزارش به سوی دیگر منحرف می‌کند.
یکی از آنها اینکه، IPCC پیش بینی‌اش را درباره خشک‌سالی‌ها تغییر داده است. دیگر این که نتیجه گیری کرده که جهان "احتمالا" باید منتظر خشک سالی‌های شدیدتری باشد. اما نویسندگان گزارش تازه، به انتقادات جدیدی توجه کرده‌اند که می‌گویند اندازه‌گیری‌های آماری خشک سالی که اقلیم شناسان به آنها استناد می‌کنند چندان معتبر نیستند. این پیش نویس به پژوهش‌هایی اشاره می‌کند که «روندهای کاهشی اخیر درباره شدت و حدت و همچنین طول دوره خشک سالی جهانی» را نشان می‌دهند.
یک انتظار رایج دیگر از جهانی گرم‌تر، گرد و غبار را هم در کنار طوفان‌های گرم‌سیری بیشتر در نظر می‌گیرد. در سال 2007/1386، ICCP اظهار داشت که افزایشی "احتمالی" در طوفان‌های گرم‌سیری از سال 1970/1349 دیده می‌شود واحتمال این که این پدیده ناشی از افزایش دمای آب دریاها در اثر گرمایش جهانی باشد، «بیشتر از این احتمال است که ناشی از این عامل نباشند».
اما گزارش جدید از این موضع عقب نشینی کرده است. در گزارش جدید آمده که: «ارزیابی قبلی باید تا حدی بازبینی شود». بعد از بازبینی مجموع طوفان‌های قبلی، نتیجه‌گیری شده که: «داده‌های گردآوری شده از طوفان‌های مناطق گرم‌سیری، اعتماد کمی را مبنی بر اینکه هیچ تغییر بلند مدتی ریشه‌دار باشد، فراهم می‌کند». اما مدارکی موجود است که تایید می‌کند در سال‌های پیش رو شدت متوسط این طوفان‌ها افزایش خواهد یافت.
در جاهای دیگر ، گزارش دوباره به ما اطمینان می‌دهد که اینکه چرخه اقیانوسی و جریان گلف استریم در داخل آن؛ در قرن‌های پیش‌رو مختل شوند، "نامحتمل" است. این سناریوی فاجعه‌باری بود که در سال 2007/1386 برای ارزیابی، زودهنگام تشخیص داده شد.
اما این گزارش در مورد یخ‌های دریایی قطبی بسیار بدبین است، که رکورد پایین‌ترین سطح ممکن آن، در شهریور ماه امسال ثبت شد. به گفته IPCC ممکن است قطب شمال تا سال 2100 تابستان‌هایی بدون یخ داشته باشد. حتی این پیش‌بینی هم برای بسیاری از متخصصین آب و هوا که انتظار چنین تابستان‌هایی را تا 2050 دارند، بسیار خوشایند خواهد بود.
دیگر نتیجه‌گیری‌ها حتی از این هم نگران کننده‌ترند. طبق پیش‌بینی IPCC، سرعت افزایش سطح آب دریاها نسبت به آنچه در سال 2007/1386 پیش‌بینی کرده بود، بیشتر است و اکنون شامل حرکت صفحه‌های یخی هم می‌شود. حالا ما تصویر تاریک‌تری از وسعت بخارات شیمیایی و گرد و غبار حاصل از انسان در جو داریم که سایه چیزی خیلی بدتر ازگرمایش جهانی را بر سر ما می‌افکند. این هنوز عامل بزرگی در عدم قطعیت در پیش‌بینی دما است. در این پیش‌نویس آمده که تاثیر خنک کردن این آلاینده‌ها 40 درصد کمتر از مقدار مطالعه شده در سال 2007/1386 است که نشان می‌دهد که تاثیر مثبت آلاینده‌های هوا گزاف بوده است.
گزارش می گوید که «به احتمال خیلی زیاد» سه دهه گذشته گرم‌تر از هر زمان دیگری در 800 سال گذشته زمین بوده بوده است؛ که ما می‌توانیم شاهد گرمایش جهان به میزان تقریبا 9 درجه سانتیگراد تا سال 2300 باشیم؛ و اینکه «در مقیاس‌های زمانی انسانی، کسر بزرگی از تغییرات آب و هوایی تا حد زیادی برگشت ناپذیر است».
شاید جزئیات تصویر تغییر کرده باشند، اما هنوز تا حد زیادی غم‌بار است.
53271