بسوی بیراهه

 هیچیک از مقامات دولتی چه در فلسطین و چه در جهان اسلام نمی توانند به ما توضیح دهند که وصایت اردن بر مقدسات اسلامی و مسیحی در بیت المقدس چه معنایی دارد. همه می دانیم که وصایت بر کودکان و دیوانگانی است که نمی توانند بطور صحیح تصمیم بگیرند واقدام کنند و وصی نیز باید کسی باشد که بتواند این وصایت را بنحو أحسن أدا نماید وگرنه وصایت او باطل است وجایز نیست.
>این موضوع می بایست از سوی سازمان کنفرانس اسلامی و یا اتحادیه عرب مورد بررسی قرار گیرد البته با وجود اینکه این دو سازمان ازهمان آغاز تشکیل وتا به امروز ، هیچگونه عملکرد مثبتی نداشته اند. این موضوع نیز امکان داشت از سوی کمیسیون قدس نیز مورد بررسی قرار گیرد ، البته پیش از امضای توافق میان محمود عباس و عبد الله دوم ( شاه اردن)، چون دست کم ممکن بود دیدگاههای صحیح تر و موفق تری درباره آینده قدس واماکن مقدس موجود در آن عنوان گردد.
پرسشهای بسیاری درباره رفتار و اظهارات بیشتر مقامات جهان عرب و اسلام درباره دو موضوع با اهمیت امروزی عنوان می گردد که همانا فلسطین وسوریه می باشد که البته ارتباط جدی وقوی میان این دو موضوع بخصوص در آینده وجود خواهد داشت که بعضی از جهاد گران را به وسوسه می اندازد و در حقیقت دامی برای آنان بشمار می آید تا وارد این کشمکش شوند که هم اکنون بنظر می رسد در حال آغاز است و عقب نشینی سربازان سوری از بلندیهای جولان می تواند یکی از عوامل آن بشمار آید. حال آیا محمود عباس می خواهد در گفتگوهای آینده که " کری " وزیر خارجه آمریکا کوشش دارد در دوران  اوباما آنرا به پایان برساند، از اردن حمایت کند . همان "کری" که از هنگام سخنرانی معروف خود در پیش از انقلاب مصر در دانشگاه قاهره بعضی از مقامات ساده لوح عرب را فریب داد؟
>آیا محمود عباس گمان می کند که مصر امروز بیش از توجه نشان دادن به مسئله فلسطین، از حماس هواداری خواهد کرد؟ و آیا حماس کوشش دارد رهبری فلسطین را برای بخود اختصاص دهد چون مقاومت آن در برابر شهرک سازی و اشغالگران و همدردی فلسطینیان با آن در انتخابات قبلی قابل ستایش بود ، بنابراین با توجه به رهبری اسلامگرایی کنونی در مصر ، بنظر می رسد که بعضی گمان دارند که لازم بود اوضاع به دوران جمال عبد الناصر وملک حسین بازگردد و در نتیجه غزه در اختیار مدیریت مصر و کرانه باختری در اختیار اردن قرار گیرد؟
>حال به بینیم آیا چنین اندیشه ای امکان پذیر است ؟ واگر امکان پذیر می باشد آیا پذیرفتنی است؟ و آیا این بدان معنی خواهد بود که باید گفتگوهایی میان مصر واسرائیل صورت بگیرد که حماس از دور و یا نزدیک در آن مشارکت داشته باشد ، چون از تجربه در این زمینه برخوردار است؟ پرسشهای بسیاری وجود دارد که آینده بسیار تاریکی را درباره فلسطین بطور عموم مطرح می سازد و نه تنها اماکن مقدس.
>شاید این وضعیت با دخالت سران خلیج فارسی و فلسطینی و اسرائیلی علت اصلی حمله به جنبش حماس در رسانه های مصری است که در نتیجه بدان تهمتهای انچنانی نیز وارد کردند.
>چه ارتباطی میان اوضاع فلسطین و گفتگوهای آینده عربی ـ آمریکایی درباره سوریه وجود دارد؟
>گوئی تصمیم گیریهای کنفرانس اخیر سران عرب در دوحه با وجو زیادی آن از جنبه صفحات کافی نبود که در نتیجه باید از سوی واشنگتن مورد اصلاح وتغییر قرار گیرد تا اجرای صحیح آن تضمین گردد به گونه ای که با نقشه ها وطرحهای امریکایی ـ اسرائیلی در منطقه همسو باشد.
>حال این چه ارتباطی با هیئت عربی اعزامی به واشنگتن دارد که قرار است پیش از پایان ماه جاری بریاست قطر و عضویت مصر وعربستان و اردن ومغرب بهمراه دبیر کل اتحادیه عرب عازم پایتخت امریکا شود؟
>آیا همه می دانند که "کری" وزیر خارجه آمریکا در پایان سفر زنجیره ای خود به منطقه چه گفت ؟ همان سفرهایی که ما را به یاد سفرهای کیسنجر می اندازد . "کری" در این یکماه چهار بار با محمود عباس دیدار و گفتگو کرد . وی اظهار داشت : صلح میان اسرائیل ـ اشغالگر ـ و فلسطین اشغالی امکان پذیر است ولی مشروط بر اینکه نیازهای امنیتی اسرائیل برآورده شود؟‌ حال چه ارتباطی میان این اظهارات "کری" و نقش آینده ترکیه در مسئله فلسطین وجود دارد واینکه قرار است ترکیه در آینده نقش عمده ای در فلسطین برعهده بگیرد ونقشی عمده در روند به اصطلاح صلح داشته باشد؟ آیا امروزه  میان شاهان و روسای جمهور عرب کسی وجود دارد که همان گفته ملک فیصل به کیسینجر را به "کری" بگوید؟‌
>آیا اندیشه دولت یهودی که از سوی " تسبی لفنی" از چند سال پیش عنوان شده است به تحولات و گفتگوها ومقدمات و اوضاع کنونی ارتباطی دارد ؟ سرنوشت بیش از یک ملیون شهروند عرب پشت خط سبز که دارای شناسنامه اسرائیلی هستند چه میشود؟ و سرنوشت آنها در دولت یهودی چه خواهد بود؟
>آیا آنچه که امروزه اسرائیل بدان دست می زند نشانگر ارزشهای بزرگ یهودیان است که در نامه حضرت موسی (ع) آمده است و تفاوتی با ارزشهای اسلامی ومسیحی ندارد چون همگی آسمانی هستند و آیا همه ما می دانیم که دین نزد خداوند همان اسلام است ؟
>آینده فلسطین روشن نیست و روز بروز تاریکتر می گردد بخصوص با ضعف وناتوانی اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی و نادیده گرفتن بسیاری از آرمانها وأمیدها و کنار گذاردن مسئله آزادی فلسطین که در دهه 1960 مطرح بود و چه بود آن دوران دهه 1960 ( گفته دکتر محمود مرسی).
>آینده فلسطین تاریک است وبر اثر کشمکش موجود در سوریه تاریکتر خواهد گشت . چون امروزه برای هر بینائی روشن شده است که دخالت مستقیم و غیر مستقیم آمریکا در منطقه به اسلامگرایان فرصت نخواهد داد تا قدرت را درسوریه در دست بگیرند مگر اینکه دوستی با شیمون پرز را بپذیرند و چه بسا که آینده و سرنوشت سوریه بسیار بدتر از آن باشد که خیلی ها آنرا پیش بینی کرده اند؟ بدتر از لیبی خواهد بود چون سوریه دارای مرزهای مشترک با رژیم اشغالی است وباید مرزهای این رژیم تضمین گردد ، البته بهنگام تعیین مرزهای رژیم صهیونیستی. اوضاع سوریه بدتر از اوضاع افغانستان  خواهد بود چون آمریکا کرزاهای بسیاری را برای سوریه در نظر گرفته است البته بشرط پذیرش آنها از سوی اسرائیل؟ این سخنان شاید برای بعضی ها ناخوشایند باشد اما بهرحال ما را بیاد رویدادهای افغانستان می اندازد.
>افغانستان با وجود نابسانی هایش توانست اشغالگران روس را بیرون بیاندازد بلکه اتحاد شوروی را به فروپاشی کشاند ، اما تمامی آن بجز آزادی افغانستان بسود آمریکا بود که در نتیجه آن بدون هیچ رقیبی بر هرم قدرت جهان نشست.
>آینده پیش بینی شده و یا به اصطلاح طرح استراتژیک آینده منطقه چیست؟ وچرا این منطقه؟ چرا کشمکش در این منطقه پس از بهار عربی به پایان نرسید؟ آیا بهار عربی به دیگر کشورهای منطقه بویژه پادشاهی های خودکامه خواهد رسید؟ اینها پرسشهایی هستند که نیازمند بررسی و برگزاری کنفرانسها مردمی با شرکت اندیشمندان و شخصیتهای مقاومت در برابر استعمارگران وصهیونیسم و بدور از احتکار مقامات دولتی می باشند که همگی فقط و فقط در زمینه ای توجه دارند که دشمنان امت و بشریت آنها را هدایت می کنند و در اتومبیلهای گرانقیمتی که مقامات دولتی کشورهای عربی با آن رفت و  آمد می کنند ، جای نمی گیرند.

ترجمه محمد ماجد نجار

منبع: خبرآنلاین عربی

49261