نگارنده به متن اصلی ابلاغ مأموریت جدید دکتر حسام الدین آشنا دسترسی ندارد ولیکن پایگاه اطلاع رسانی دولت(اینجا)، اطلاع رسانی نموده که متن کامل این ابلاغیه به این شرح است:
"بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر حسام الدین آشنا
سلام علیکم
با عنایت به اهمیت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و ضرورت اهتمام ویژه در این امر خطیر و گرانسنگ، بدین وسیله مراتب موافقت ریاست محترم جمهوری مبنی بر انتصاب جنابعالی به عنوان «نماینده تام الاختیار رییس جمهور در ستاد مرکزی راهیان نور» ابلاغ می‌گردد.
محمد نهاوندیان"
پیرو این ابلاغ، خبرگزاری ها هم(اینجا) اطلاع رسانی کردند و نوشتند که؛
"حسام‌الدین آشنا با ابلاغ نهاوندیان به عنوان نماینده رئیس‌جمهور در ستاد مرکزی راهیان نور انتخاب شد."
همچنین نگارنده تأکید دارد که از نگاه ادبی یعنی زبان و ادب فارسی و ادبیات نگارشی و نامه نگاری اداری، به موضوع پرداخته و اساساً دیدگاه سیاسی در این نوشته، جایگاهی ندارد.
یک. قطع نظر از این که تقریباً همه ی رسانه ای ها و روزنامه نگاران و اهالی دولت و حتی چه بسا عده ی زیادی از مردم، نام "حسام الدین آشنا"، برایشان آشنا است و از آنجا که پیش تر، ایشان به عنوان مشاور ریاست جمهوری معرف حضور مردم هستند، ضروری به نظر می رسد که نه در عنوان؛ بلکه در متن ابلاغیه، عبارت معمول "با حفظ سمت" درج می شد.
ممکن است پاسخ این باشد که نمایندگی تام الاختیار رییس جمهور در ستاد مرکزی راهیان نور، سمت و پست سازمانی نیست که ضروری باشد عبارت "با حفظ سمت" قید شود.
دو. پاسخ بالا صحیح به نظر می رسد ولیکن می توان اشکال کرد که پس؛ واژه ی "انتصاب" در متن ابلاغیه، چه کارکرد اداری و سازمانی دارد؟ و اثر وضعی و اداری آن، مگر نه این است که فردی رفته و شخص جدیدی آمده! و این مسؤولیت، یک مسؤولیت اداری و سازمانی محسوب می شود؛ چرا که بارِ معنایی "انتصاب"، مؤید این مطلب است.
سه. استدلال دیگر، این که؛ عبارت "مراتب موافقت...مبنی بر انتصاب"، تأیید می کند که در چارت اداری و ساختار سازمانی، یک "پیشنهاددهنده" است و یک "مسؤول"؛ و در اینجا، به نظر می رسد که پیشنهاددهنده، همان ابلاغ کننده است و شخصِ موافقِ با پیشنهاد، همان مسؤول و در اینجا، شخص ریاست جمهوری است.
بنا بر این، باز هم این گونه به ذهن متبادر می شود که موضوع، "انتصاب" است.
چهار. همچنین از واژه ی "عنوان" در متن ابلاغیه، چنین استنباط می شود که "نماینده تام الاختیار رییس جمهور در ستاد مرکزی راهیان نور" یک مسؤولیت سازمانی است و سمت اداری محسوب می شود. و این، بار معناییِ "انتصاب" را تقویت می کند.
پنج. فارغ از این که متن ابلاغیه، کمی عجولانه و احیاناً با کمی بدسلیقگی نگارشی تنظیم شده است؛ حتی ممکن است این شائبه را به ذهن مخاطب القا نماید که مخالف یا مخالفانی در صدور این حکمِ مأموریت بوده اند که بالاخره، مقام محترم ریاست جمهوری، شخصاً، با اعطای این مسؤولیت، به نامبرده، موافقت نموده است.
اما واژه ی "ابلاغ" و استفاده از فعل "ابلاغ می گردد"، نشان از این دارد که این ابلاغیه، یک حکم مأموریت سازمانی است و یک مسؤولیتی، سوای از سمت و پست دولتیِ مأمور، تلقی می شود که به دلیلی از جمله مثلاً شایستگی، به ایشان محول شده است.
همچنان که استدلال شد متأسفانه! روح نگارشی (و ادبیاتی) حاکم بر متن ابلاغیه، اشکال دارد؛ ببینید!
"با عنایت به ...، بدین وسیله مراتب موافقت ... مبنی بر انتصاب ... به عنوان «...» ابلاغ می‌گردد."
نظر شما