پس از گذران دورانی سخت و نفس گیر در اقتصاد ایران و بحران ها و چالش های زیادی که صنعت ما از سر گذرانده است ، بسیاری از چشم ها امید به شرایط پس از تحریم و رونق احتمالی بازار داشته است . استان البرز به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور با دارا بودن هزاران واحد صنعتی فعال و دهها واحد صنعتی در کلاس جهانی سهم بسزائی در اقتصاد آینده اقتصادی کشور ایفا خواهد کرد .

به گزارش خبرآنلاین البرز،چندی پیش اولین کنفرانس ملی چالش ها و فرصت های پساتحریم به همت خانه مدیران البرز و اتاق بازرگانی استان البرز در کرج برگزار شد که این کنفرانس خروجی های بسیار خوبی نیز در پی داشت . در این کنفرانس امیر حسین جلیلی دبیر اجرایی ادعایی را در سخنرانی خود مطرح کرد مبنی بر اینکه صنعت ایران پتانسیل جهانی شدن را دارد ، در همین خصوص با وی گفتگویی انجام دادیم که میخوانید .
در سخنرانی خود ادعا کردید روزی شاهد حضور کالاهای ایرانی در بازارهای اروپا خواهیم بود.با وضعیت فعلی صنعت ایران فکر نمیکنید این یک پیش بینی خیلی دور از دسترس باشد؟
ما بیست درصد در حال پیش بینی آینده و هشناد درصد قادر به خلق آن هستیم!
چند مثال میزنم: آیا بیست سال پیش ، صادرات خودرو از مالزی دور از دسترس بنظر نمیرسید؟
آیا ده سال پیش تولید آیفون در چین یک ایده عجیب نبود؟
ما باید به خودمان ایمان داشته باشیم...
• در میان انتقاد های پی در پی از کیفیت و قیمت و بهره وری صنعت در ایران، بر چه مبنایی معتقدید که پتانسیل رقابت در بازار های جهانی در صنایع ایران وجود دارد؟
o در وهله اول، من در مورد کل صنعت ایران صحبت نمیکنم. منظور من کسر کوچکی از صنایع است که در یک دهه گذشته،با تحمل تمام سختی ها و مشقات ناشی از تحریم و سیاست های سختگیرانه، نه تنها همچنان زنده مانده،بلکه رشد و جهش هم داشته!
این صنایع که بیشتر در حیطه کسب و کارهای کوچک و متوسط هستند، نه از یارانه های قابل ذکر استفاده کرده اتد، نه رانت و نه حمایت های غیر منطقی گمرکی و قانونی. فقط و فقط به دلیل مدل درست کسب و کار و نبوغ و توان شخص مدیر توانسته اند به این جایگاه دست یابند.
• فکر نمیکنید تحریم ها و عدم حضور محصولات با کیفیت باعث این مزیت ها شده باشد؟آیا با برداشته شدن مرزهای اقتصادی و ورود کالاهای با کیفیت به بازار ایران،همچنان این صنایع قدرت رقابت خواهند داشت؟
o نکته بسیار ظریفیست!
طی سالهای اخیر، نبرد بازار در ایران بیشتر بر سر قیمت بوده و نه کیفیت! دلیل آن هم یکی انحصار چین در صادرات محصول به ایران و دیگری رکود اقتصادی کشور بوده که قدرت خرید را کاهش داده است.
اما طی دهه آینده،پیش بینی میشود با بهبود فضای اقتصادی، و تکثر در حضور کالاها در بازار، رقابت به سمت کیفیت سوق پیدا کند.
باید بدانیم در کشوری که یک قرن با خام فروشی ارتزاق کرده، و با فرهنگ تولید مسرف و یارانه ای که داشته ایم، رقابت بر سر قیمت تمام شده کار به مراتب سخت تریست نسبت به رقابت بر سر کیفیت!
یعنی اگر مدیری توانسته در ایران از نظر قیمت تمام شده با چین رقابت کند،قطعا با تغییر نگرش خود میتواند در جنگ کیفیت نیز حرفهای زیادی برای گفتم داشته باشد!
• منظورتان از تغییر نگرش چیست؟
o طی برخوردهای های بی شماری که با مدیران صنعتی کشور داشته ان، به این نکته دست یافته ام که عمده دلیل عدم پیشرفت و توسعه کسب و کارهای ایران را نه در ضعف دانش و مهارت، بلکه در محدودیت های ذهن و نگرش باید جستجو کرد!
بسیاری از صنعتگران خوش فکر و پر تلاش را دیده ام که علیرغم محصولات فوق العاده قدرتمند و توان بسیار زیاد،حتی اعتماد به نفس معرفی محصول خود به بازار جهانی را ندارند!
یا اینکه آنقدر نگاه سنتی به کسب و کار دارند که بدنبال کسب دانش و مهارتهای مدرن مدیریتی نمیروند.
در حالیکه محصولاتشان قابلیت رقابت در بازار بسیاری از کشورهای جهان را دارد.
باید بدنبال ایجاد این خودباوری و کشف ارزشهای پنهان در دل این صنعت خسته و زخم خورده باشیم. و امیدوارم به یاری ایزد منان، بتوانیم نقشی ماندگار در بزنگاه توسعه ایران عزیز ایفاء نماییم.

 

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 475776

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 9 =