قانونی که به تصویب مجلس رسیده برای همه لازم الاجرا است و هیچ مقامی حق ندارد از اجرای آن سرباز بزند زیرا چنین اقدامی سر پیچی از قانون محسوب می شود و قابل پیگرد است به عبارت بهتر تکلیف همه نهادها بر اجرای قانون امری بدیهی است و فردی نمی تواند به بهانه ایراد کارشناسی نسبت به قانون مصوب کشور بی توجهی کند.
با وجود این امر بدیهی در کشور با کمال تاسف مشاهده می شود که بی توجهی به قانون مصوب مجلس، به یک رویه تبدیل شده است و موارد این بی توجهی آنقدر زیاد است که امکان شمارش وجود ندارد به ترتیبی که موارد زیادی از این بی توجهی در دولت نهم و دهم دیده می شود که دیگر کسی به خود زحمت نمی دهد که آن را جمع آوری نماید.
البته در این مقطع زمانی که آقای احمدی نژاد گفتند نمی توانند قانون را اجرا کنند بنابراین باید از ایشان تشکر کرد.
قانون بودجه سال 87 موارد زیادی از بی توجهی به قانون را در خود دارد به گونه ای که گزارش های رسیده از این مساله حکایت می کند که در بودجه سال 87 و اجرای آن 72 درصد انحراف از قانون وجود داشته و 42 بند از قوانین مورد تصویب هرگز اجرایی نشده است.
با توجه به رویکرد اجرا شده توسط دولت این سوال پیش می آید که آیا قانون به تصویب رسیده تکلیف دیگری جز اجرا دارد یا اینکه مجلس برای سرگرمی قانون را به تصویب می رساند در واقع می توان گفت بی توجهی دولت به قوانین مجلس و چانه زدن برای کسب اعتبار بیشتر، هرگز متناسب با شان مجلس نیست.
بی توجهی دولت به قوانین مجلس واقعیتی دردناک و در عین حال غیر قبل انکار است همچنانکه این دولت از 160 قانون دارای اولویت زمانی که در مجلس هفتم به تصویب رسید تنها 13 قانون را اجرا کرد و این رویکرد همواره در حال گسترش است که نمونه بارز آن در هدفمند کردن یارنه ها مشهود است به گونه ای که یک روز دولت در خواست تصویب این لایحه را داشت و حال که این لایحه به تصویب رسیده اما مطابق خواست ایشان نیست می خواهد رفراندوم برگزار کند و مرتب بهانه می گیرد تا تبعات اجرای این قانون بر دوش دولت نیافتد که این مساله مصداق بی توجهی به شان مجلس و وقت نمایندگانی است که برای بررسی این لایحه کار کارشناسی انجام دادند.
سخنگوی فراکسیون اقلیت مجلس
نظر شما