اگر یک رئیس جمهور، همتای دیگر خود را به یک رستوران شلوغ در مرکز شهر ببرد و به او همبرگر و سس قارچ و خردل بدهد این سخت خبر است یا نرم خبر؟
اگر همان رئیس جمهور، همتای خود را در کاخ سفید به حضور بپذیرد و برسر موضوعات سیاسی، اقتصادی و بازرگانی با هم مذاکره کنند چطور؟
برای آن دسته از دوستانی که گاهی از من می پرسند: "ما بالاخره نفهمیدیم جنس یک خبر باید سخت باشد تا به آن سخت خبر بگوییم یا جنسش نرم باشد تا به آن نرم خبر بگوییم؟" عرض می کنم که :
جنس خبر همبرگر خوردن باراک اوباما و دیمیتری مدودف در هل برگر آرلینگتون در ویرجینیا نرم است. اما اینکه آن را چگونه بنویسید؟ به شیوه نگارش شما و نمکی که از قلمتان می ریزد بستگی دارد. در اینجا هرچقدر دوست دارید نمک بریزید و با مزه باشید و شک نکنید که کسی از شما ایراد نخواهد گرفت.
حتی یواشکی به شما بگویم، می توانید از خیر نرم نوشتن این خبر نرم بگذرید و به شکل هرم وارونه آن را بدهید برود پی کارش.
:انتشارات ثانیه منتشر کرد
«خبر و روزنامه‌نگاری در عصر دیجیتال» و «نرم‌خبر و سخت‌خبر»
توسط انتشارات ثانیه منتشر شد
ویرایش دوم کتاب نرم‌خبر و سخت‌خبر محمدرضا نوروزپور
اما اگر خواسته باشید برای آن قسمت از مذاکرات این دو رئیس جمهور که مثلا به میزان پاداشی که قرار است آمریکا به روسیه در قبال همکاری اش در همراهی با صدور قطعنامه علیه ایران بدهد چیزی بنویسید ،بالا غیرتتان از خیر نرم نویسی بگذرید و همان سخت سخت بنویسید و ازخیر کرشمه آمدن در قلم و نمک ریختن بگذرید.
بازهم یواشکی به شما بگویم که بعضی ها همین موضوعات خیلی مهم و سخت را نیز با قلم ناز و طناز به تصویر کشیده اندو هیچ کجای عالم امکان نیز به هم نخورده است.
جان کلام همان است که در کارگاه های آموزشی بارها گفته ام: می شود با سبزی پلو قورمه سبزی درست کرد؟ به نظر من می شود، اما چه قورمه سبزی بشود، خدا می داند. این مثل این مانند که موضوعات مهم سیاسی را با قلم نرم بخواهیم بنویسیم، نه که نشود نوشت اما چه می شود و چه در می آید؟ خدا می داند.
این هم یک نمونه نرم خبر انگلیسی از این مجلس همبرگر خوری از روزنامه یو.اس ای تودی که بهترین فیچرها و نرم خبرها را در آن می توانید پیدا کنید. این روزنامه پرفروش ترین روزنامه در آمریکاست.
نظر شما