وقتی یک استان قهرمانان خودش را می بلعد!

رقص بود، ساز بود، آواز بود و کلی لباس خوش رنگ محلی. در کنارش رژه همیشگی پرچم هم بود با همان چوب و مقواهای زمان شاه و البته چند سخنرانی حوصله سر بر که انگار لازمه همه مراسم های افتتاحیه است.

همه چیز سر جای خودش بود جز یک چیز. انگار دوستان یادشان رفته بود، در این مراسم از قهرمانان و بزرگان وزنه برداری گیلان برای حضور در مراسم افتتاحیه دعوت کنند. اگر فقط پنج وزنه‌بردار در تاریخ وزنه برداری ایران سابقه دوازده سال پوشیدن دوبنده تیم ملی را داشته باشند، یکی از آنها سید مهدی پانزوان است. سابقه حضور سید مهدی در تیم ملی وزنه برداری حتی از جهان پهلوان نامجو هم بیشتر است، اما در جایی که دوستی‌ها جای خود را به کینه و دشمنی می‌دهد، نام هایی چون علی اکبر خورشیدی فر، سید هادی پانزوان، سید مهدی پانزوان، انوش آرمک، حمید آرمک، حامد مجیدی، نیما آقایی، مصطفی رجایی، اتابک اصغرخواه، محمد نیری، محمد اصغر نژاد، مسعود اسماعیل نژاد، سعید شاهدی، علی والامنش، رمضان منفرد، حسین جمشیدیان، علیرضا سلیمانی و... هر یک به دلیلی در بلک لیست آقایان قرار می‌گیرند تا در مراسم افتتاحیه بزرگترین رویداد وزنه برداری در استان گیلان، اثری از صاحبان اصلی وزنه برداری گیلان نباشد. نه در مراسم افتتاحیه و نه در خود مسابقات.

همین چند ماه پیش بود که دوست خوبم، اصغر ابراهیمی در حضور استاندار گفت از استان ما، علیرضا سلیمانی شانس کسب سهمیه المپیک را دارد! (مصاحبه اش موجود است) اگرچه سلیمانی همان زمان هم از فهرست وزنه برداران المپیکی خارج شده بود، اما حداقل به حرمت همان کلام، بد نبود تلاش می شد تا در مسابقاتی که با هزینه های میلیاردی در گیلان برگزار می شود، یک وزنه‌بردار گیلانی هم روی تخته برود و با دوبنده تیم ملی وزنه بزند.  خدارا شکر  نامجو نیست که این روزهای ابری وزنه برداری گیلان را ببیند.

251 251