استاد خرمشاهی می گوید: مورخان بزرگ اثبات کرده اند که اسلام دین شمشیر نیست. شمشیرداران بزرگی در جهان بودند که کار مهمی صورت ندادند. مثلاً ورود اسکندر به ایران به هیچ وجه قابل مقایسه با ورود اسلام به ایران نیست. در نتیجه ورود اسلام به ایران بود که در قرن سوم و چهارم بزرگترین رنسانس اسلامی رخ داد.
وی ادامه می دهد : اسلام در ایران با شمشیر پیروز نشد. البته در مسیر گسترش اسلام جنگ رخ داد ولی دل ها را با شمشیر نمی توان تسخیر کرد. ضمنا اسلام غیر مسلمانان را آزاد گذاشته بود که اسلام بیاورند یا اینکه جزیه بپردازند. جزیه مالیات فوق العاده کمی بود که تقریباً یک پنجاهم درآمد یک کشاورز را در بر می گرفت.
خرمشاهی درباره پیشرفت های واقع شده پس از پذیرش اسلام می نویسد: در قرن سوم و چهارم بزرگان فراوانی از بین ایرانیان به صحنه تاریخ آمدند؛ یعنی کسانی چون فارابی، ابن سینا، کندی و بیرونی. در عرصه ادب فارسی نیز اگر زبان عربی با زبان فارسی آمیخته نمی شد، زبان ما توانایی کنونی خودش را، که قرن هاست که از آن برخوردار است، بدست نمی آورد. در اثبات اینکه فرهنگ ما در اثر ورود اسلام به ایران به کلی دگرگون نشد ولی تحولی انقلابی پیدا کرد، این است که ما ایرانیان، بر خلاف مردم مصر و سوریه، زبان عربی را از مسلمین نگرفتیم. ما زبان فارسی را با وام واژه هایی عربی حفظ کردیم؛ به طوری که در شعر سعدی و حافظ و مولانا، نزدیک به 60 درصد مفردات و ترکیبات عربی وجود دارد.
متن کامل مطلب وی را اینجا بخوانید.
نظر شما