آذرجزایری: وی تا کنون چهار وعده مشخص داشته است.وعده هایی چون افزایش یک میلیون بشکه ای تولید نفت ظرف دو سال آتی،توسعه پارس جنوبی با شتاب بیشتر،ایجاد انگیزه در میان کارکنان نفتی و بررسی مجدد سوآپ نفت.
اگرچه وعده افزایش تولید نفت و توسعه پارس جنوبی وعده هایی است که به سالیان آینده مربوط می شود و باید نتیجه این ارزیابی ها را به آینده ای دور موکول کرد اما بحث ایجاد انگیزه در کارکنان نفتی و بررسی مجدد سوآپ نفت دو وعده ای است که نهایتا تا سه ماه آینده نتیجه آن به طور عینی دیده خواهد شد.
درحال حاضر براساس توافقات صورت گرفته میان وزیر نفت و مسوولان بخش خصوصی در نشست اتاق بازرگانی قراراست سوآپ نفت در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد.و البته بزودی نیز باید با بررسی وضعیت سوآپ نفت گزارشی از شرایط این طرح ارائه شود.
در این بین یکی از وعده های اساسی رستم قاسمی که هنوز هم بی نتیجه باقی مانده، وعده بازگرداندن متخصصین نفتی به وزارت نفت است.وعده ای که وی در زمان رای آوری در مجلس بارها در نشست های خود با نفتی هاو بهارستانی ها مطرح کرد و البته آن را مورد تاکید در گفت وگو های خود با رسانه ها قرارداد.
هنوز مشخص نیست که چرا رستم قاسمی برای تغییرات مدیریتی عقب نشینی کرده است.اما به نظر می رسد وی به دلیل وضعیت آشفته این روزهای نفت در تلاش است تا کمتر به مسایل حاشیه ای بپردازد و وقت خود و همراهانش را بیشتر به سمت کارهای اجرایی معطوف کند.
به نظر می رسد رستم قاسمی سعی دارد تا از مسایل سیاسی دوری کند و وزارت نفت را در اولین قدم به سمت وزارتخانه ای فنی سوق دهد.کلید تبدیل شدن وزارتخانه نفت به وزارتخانه ای سیاسی تقریبا از روزهای ابتدایی دولت نهم زده شد.درزمان نوذری این مساله تا حدودی کنترل شد.چرا که نوذری به دلیل شناخت کافی از محیط نفت سعی داشت تا احمدی نژاد را متقاعد به نگاه صرف کارشناسی به مدیران کند که به نوعی شاید بتوان دوام آوردن ترکان در وزارت نفت را از این جمله تلاش ها دانست.اگرچه معاون برنامه ریزی وزیر نفت نیز در آخرین روزهای دولت نهم از سمت خود برکنار شد اما بقای چند ماهه این مدیرباسابقه نفت در شرایطی که احمدی نژاد نظر مساعدی برروی آن نداشت از جمله تلاش های نوذری محسوب می شود.در دولت دهم با روی کارآمدن میرکاظمی در نفت سیاسی کاری در این وزارتخانه به اوج خود رسید و فضا آنچنان متشنج شد که در حال حاضر به نظر می رسد رستم قاسمی با وجود نیاز به تغییر مدیریتی در این وزارتخانه اما ترجیح می دهد تا مدتی برای تغییرات مدیریتی دست نگه دارد تا شاید بتواند نفت آشفته را کمی مدیریت کند و سروسامانی به اوضاع و احوال این روزهای وزارت نفت بدهد.
به هرحال هنوز باید منتظر بود تا دید رستم قاسمی بالاخره چه تصمیمی برای وضعیت آشفته نفت می گیرد و شاید درست باشد که بگوییم برای قضاوت همچنان زود است.اما در عین حال باید امیدوار بود تا وعده های وزیر هر کدام یک به یک محقق شود تا شاید آژیر قرمز نفت از صدا بیفتد.
/221/39
نظر شما