راوی زندگی کارگران بریتانیایی درگذشت + عکس

به گزارش خبرآنلاین، شلاگ دلانی سال 1958 با «طعم عسل» که اولین نمایشنامه‌اش بود به شهرت رسید.
 
او یکشنبه شب در خانه دخترش در شرق انگلستان در حالی درگذشت که تا چند روز دیگر 72 ساله می‌شد.

 

این نویسنده در زمان اولین اجرای «طعم عسل» تنها 19 سال داشت. نمایشنامه ماجرای تاثیرگذار زنی جوان بود که دوستی‌اش با یک نوازنده گیتار و آشنایی کوتاه مدتش با ملوانی سیاه‌پوست زندگی‌اش را کاملا تغییر می‌دهد. نمایش در لندن و نیویورک اجراهای بسیار موفقی داشت.

 

این نمایشنامه و اقتباس سینمایی آن ساخته تونی ریچاردسن بسیار موفق بودند و سهم مهمی در جنبش رئالیسم بریتانیایی موسوم به «Kitchen Sink» داشتند، جنبشی که نگاهی عاری از هرگونه خیال‌پردازی به زندگی مردم طبقه کارگر بریتانیا می‌انداخت و در اواخر دهه 1950 و دهه 1960 به اوج خود رسید.

«با خشم به گذشته بنگر» نوشته جان آزبرن و «شنبه شب و یکشنبه صبح» نوشته آلن سیلیتو نمونه‌هایی از آثار این جنبش هستند که هر دو اقتباس‌های سینمایی بسیار موفقی داشتند.

 

منبع الهام دلانی برای نوشتن «طعم عسل» نفرتش از نمایشنامه «واریسیون‌های یک تِم» نوشته ترنس رتیگان بود. او که فکر می‌کرد می‌تواند اثری بهتر ارائه دهد، «طعم عسل» را در 14 روز نوشت و در نوشتن آن از دستنویس‌های رمانی که در حال نوشتن آن بود استفاده کرد.

 

 

دلانی به همراه تونی ریچاردسن کارگردان، فیلمنامه اقتباسی «طعم عسل» را نوشت و فیلم سال 1961 ساخته شد. دلانی و ریچاردسن برای این فیلمنامه جایزه بفتا و جایزه انجمن نویسندگان را دریافت کردند.

 

این نمایشنامه‌نویس، اثر خود را انقلابی در برابر دنیای تئاتر می‌دانست که در آن «زندگی‌ها همگی امن، ایمن و فرهیخته بود و محیط اطرافشان هم بسیار جذاب بود، زندگی که با زندگی اغلب مردم فرق داشت.»

 

او در همان زمان گفته بود: «در آثار من هیچکس غمگین نیست. مثل اغلب مردم دوران ما آن‌ها هر بلایی که زندگی بر سرشان بیاورد باز هم لبخند به لب دارند.»

 

دومین نمایشنامه او «شیر عاشق» نام داشت و داستان مشکلات زناشویی مردی توسری‌خورده و همسر پرخاشگر او بود. این نمایش سال 1960 اجرا شد، اما به موفقیت اثر قبلی او نرسید. دلانی تا سال 1979 دیگر اثری نمایشی ننوشت و در عوض سریال «خانه‌ای که جک ساخت» را برای تلویزیون بی‌بی‌سی نوشت.

 

در این فاصله او فیلمنامه‌های «اتوبوس سفید» (1966)، «چارلی بابلز» (1968) و «ماه خشن» (1970) را نوشت که برای «چارلی بابلز» برای دومین بار جایزه اتحادیه فیلمنامه‌نویسان را برد.

 

او براساس زندگی روث الیس فیلمنامه «رقص با غریبه» را نوشته که سال 1985 ساخته شد، فیلم ماجرای الیس آخرین زنی بود که سال 1955 در بریتانیا با طناب دار اعدام شد. الیس همسر خود را به ضرب گلوله کشته بود.

 

آثار دلانی و به ویژه «طعم عسل» تاثیر بسیار بر هنرمندان دوران خود و پس از خود گذاشتند. گروه اسمیتس ترانه‌ای براساس «طعم عسل» اجرا کرد و موریسی ترانه‌سرای گروه بخش‌های بسیاری از نمایشنامه را در متن ترانه دوباره تکرار کرده بود. روی جلد آلبوم «بلندتر از بمب» همین گروه در سال 1987 هم عکس دلانی بود.

 

58241