به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، فرا رسیدن نهم ربیع الاول، نیکوفرصتی است تا به معرفی آثار ارزشمند مرتبط با حضرت حجت بن الحسن(عج) بپردازیم به این امید که بینش و معرفت ما به قطب عالم امکان، روز به روز به واسطه همین فرهنگ مطالعه، سیر صعودی داشته باشد.
بنابر روایت حوزه، کتاب "معرفت امام زمان(عج) و تکلیف منتظران" تلاشی است ارزشمند به همت نویسنده و پژوهشگر مطرح، جناب آقای دکتر ابراهیم شفیعی سروستانی که کوشیده به سهم و وُسع خویش، پاسخی در خور به شور و شوق وصفنشدنی منتظران موعود در راستای ارتقای آگاهی و معرفت آن ها نسبت به ویژگیهای حضرت ولی عصر(عج)، تاریخ عصر غیبت، تکالیف منتظران در عصر حاضر، چندوچون قیام و نیز انقلاب رهایی بخش صاحب الزمان(عج) بدهد.
نویسنده در این کتاب با مورد توجه قرار دادن دو دسته به بررسی مباحث مختلف در این کتاب پرداخته است؛ نخست، مباحث ناظر بر شناخت امام عصر و ویژگیهای ایشان به عنوان امام زمان وآخرین حجت خدای متعال بر روی زمین و دوم هم مباحث ناظر بر شناخت، تکالیف و وظایف منتظران در عصر غیبت، در وجوه فردی و اجتماعی
قابل توجه مخاطبین عزیز این که این اثر در هفت بخش سامانیافته استکه عبارتند از: ۱-زندگی وشخصیت اماممهدی(عج) ۲-معرفت امام زمان(عج) ۳-مبانی و کارکردهای انتظار ۴-ظهوروآخرالزمان، ۵-تعیین زمان برای ظهور ۶-جهان بعد ازظهور۷-بایستههای گسترش فرهنگ مهدوی و جلوههای انتظار.
کتاب" معرفت امام زمان(ع) و تکلیف منتظران" از سوی دیگر به بررسی و شرح مبانی لازم برای فهم صحیح مهدویت و کارهایی که یک منتظر باید در انتظار امام زمانش انجام دهد، می پردازد. این اثر در واقع مشتمل بر مجموعه مقالاتی است که در طول سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ از سوی ابراهیم شفیعی سروستانی نوشته و منتشر شده است، با این توضیح که بخشهایی از این کتاب نیز، چند سال پیش با عنوان "شناخت زندگی بخش" به زیور طبع آراسته شده است.
در بخشی از این کتاب میخوانیم؛
"یکی از پرسشهای مطرح درباره غیبت امامعصر(عج) این است که چرا آن حضرت دو غیبت داشته است؛ یکی غیبت صغراو دیگری غیبت کبرا؛ چرا از همان ابتدا، غیبت کبرا آغاز نشد و آن حضرت پس ازیک دوره غیبت هفتادساله، غیبت کبرای خود راشروع کرد!؟
در پاسخ این پرسش، باید گفت: غیبت آخرین امام معصوم(عج) در روایات پیشبینی شده بود، ولی زمانی که امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسید، شیعیان به دلیل پیشینه ۲۵۰سالهای که از حضور یازده امام معصوم(ع) در جامعه داشتند، به راحتی نمیتوانستند غیبت کامل امام از جامعه را بپذیرند. به همین دلیل، برخی شیعیان پس از شهادت آن حضرت تا مدتی دچار حیرت و سرگردانی شدند. بنابراین، لازم بود قبل از آغاز غیبت کبرا و قطع کامل ارتباط امام با جامعه، برای مدتی، رابطه امام با مردم به واسطه نایبان خاص ادامه داشته باشد، تا مردم به تدریج، آماده پذیرش غیبت کامل امام ومراجعه به فقها به عنوان نایبان عام امام زمان(عج) شوند. به بیان دیگر، دوران غیبت صغرا، دوران تمرین و آمادهسازی شیعیان برای ورود به دوران غیبت کبرا بود. در همین دوره، به تدریج، همه فرقههای پراکندهای که پس از شهادت امام یازدهم در موضوع جانشینی آن حضرت به وجود آمده بودند، از میان رفتند و همه شیعیان بر پیروی از فرزند امام حسن عسکری(ع) به عنوان امام دوازدهم به وحدت و اتفاقنظر رسیدند. "
نظر شما