شک: موریانه‌ای که زندگی را از درون می‌خورد

اگر به جای سپاسگزاری، بهانه‌هایی برای بدگمانی پیدا شود، نه تنها رابطه دچار تنش می‌شود، بلکه فاصله روحی میان دو طرف، روز به روز عمیق‌تر می‌گردد. هرگاه شک راهی به خانه دوستی باز کند، خانواده دیگر خانه ایمنی برای عشق نیست، بلکه زمینی برای درگیری و تنهایی.

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در دل زندگی‌های شتاب‌زده و پرهزینه امروز، شک و بدگمانی مانند موریانه‌ای بی‌صدا در کمین خانواده‌ها نشسته است. این موریانه نامرئی، نه با خشونت، که با زمزمه‌های خفیف تردید، آرام‌آرام وارد ذهن زن یا شوهر می‌شود و در سکوت، ریشه‌های مهر و اعتماد را می‌خورد. و اگر جلویش گرفته نشود، نه تنها رابطه زوجین را، بلکه تمامی فضای خانواده را به تلخی می‌کشاند.

دکتر مریم عبدالباقی، کارشناس سبک زندگی دینی، طی گفتگویی نکات مهمی درباره بلایای شک در زندگی مشترک را بررسی کرده است.

موریانه عشق

همان‌گونه که موریانه، چوب و کاغذ را از درون تخریب می‌کند بدون اینکه بیرون آن دچار آسیبی شود، شک هم عشق را از درون می‌سوزاند.

هنگامی که زن و شوهر در کنار هم زندگی می‌کنند، با اعتماد و محبت نفس می‌کشند. اما اگر تردید، هر چند کوچک، راهی به این فضای گرم پیدا کند، آرام‌آرام محبت را خشک می‌کند، تا جایی که سرانجام از عشقی که روزی پرنشاط بود، جز خاکستر بی‌اعتمادی چیزی باقی نمی‌ماند.

البته راه بازگشت همیشه باز است. کافی است زن و شوهر دست از کنترل بی‌جا و شک بی‌اساس بردارند. زیرا مهر و محبت با سوءظن جمع نمی‌شود؛ دو روی یک سکه نیستند، بلکه دو جهان جداگانه‌اند.

ناشکری؛ دریچه‌ای برای شک

هر یک از زن و شوهر در چرخه زندگی، سهمی از تلاش را بر دوش می‌کشند. مرد، شبانه‌روز در راه تأمین خانواده کوشا است؛ زن نیز چه خانه‌دار باشد و چه شاغل، همواره در کنار همسرش ایستاده و نقشی فعال در ساختن آرامش خانوادگی دارد. در چنین شرایطی، شکرگزاری نسبت به یکدیگر نه تنها یک فضیلت، بلکه مسئولیتی اخلاقی است.

پیامبر اکرم (ص) در این باره می‌فرماید: «خداوند زنی را که نسبت به همسرش قدردانی ندارد، رحمت نمی‌کند.»  و در جای دیگری نیز آمده است: «شک و تردید در زندگی، از ناسپاسی است.»

اگر به جای سپاسگزاری، بهانه‌هایی برای بدگمانی پیدا شود، نه تنها رابطه دچار تنش می‌شود، بلکه فاصله روحی میان دو طرف، روز به روز عمیق‌تر می‌گردد. هرگاه شک راهی به خانه دوستی باز کند، خانواده دیگر خانه ایمنی برای عشق نیست، بلکه زمینی برای درگیری و تنهایی.

غیرت یا توجیهی برای سوءظن؟

گاهی برخی، سخت‌گیری بی‌جا و سوءظن خود را «غیرت» می‌نامند. اما در دین اسلام، غیرت با بدگمانی، فاصله آسمان تا زمین دارد. غیرت، حمایت از حریم همسر و حفظ کرامت اوست؛ نه اینکه با ظن‌های بی‌اساس، او را تحت فشار قرار دهیم.

حضرت علی (ع) در این زمینه هشدار می‌دهند:  «از غیرت بی‌جا درباره همسرت پرهیز کن؛ مبادا کار تو زمینه‌ساز انحراف او شود.»

داستانی از حمزه بن عمران نقل شده که در سفری، کنیزانش را در خانه‌ای قفل کرده بود و سپس به دیدار امام صادق (ع) رفت. امام فرمودند:  «گاهی برای چیزی که هنوز رخ نداده، غیرت‌ورزی می‌کنی. اگر آن‌ها به تو ظلم کنند، بهتر از این است که تو به آن‌ها ظلم کنی.»

ترس از رقیب، نشانه‌ای از عشق؟

برخی زنان، به ویژه هنگامی که درباره هووه‌های خیالی یا نامشخص احساس نگرانی می‌کنند، در واقع از شوهرشان می‌ترسند نه به خاطر رقابت، بلکه به خاطر عشقی عمیق که دارند. امام باقر (ع) می‌فرمایند:  «آزاری که گاهی زنان با ساختن هوو و رقیب برای شوهر خود روا می‌دارند، از محبت است.»

در چنین مواردی، نیاز به درک متقابل است. مرد با مهربانی و شفافیت می‌تواند اعتماد همسرش را جلب کند؛ و زن نیز باید بداند که کنترل مداوم و ابراز تردید، نه تنها رابطه را تقویت نمی‌کند، بلکه فضای امنیت عاطفی را از بین می‌برد.

راه‌حل داخلی، نه خارجی

بسیاری از زنانی که درگیر شک و تردید هستند، به جای حل مسئله در ذهن خود، سعی در کنترل رفتار همسر دارند. اما راه‌حل واقعی، درونی است: بازنگری در افکار، یادآوری خوبی‌های همسر، و اعتماد به تلاش‌هایش.

شک، مانند یک موریانه، اگر اجازه دهیم در خانه‌مان لانه کند، روزی تمام ساختمان عشق را به خاکستر تبدیل خواهد کرد.

پس بیاییم، قبل از اینکه دیوارهای زندگی‌مان سقوط کنند، در برابر این موریانه بی‌صدا هوشیار باشیم و با سپاس، اعتماد و عشق، فضای خانواده را از نابودی نجات دهیم.

کد مطلب 2153656

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 13 =

آخرین اخبار

پربیننده‌ترین