«کالین لوتر پاول» شصت و پنجمین وزیر خارجه آمریکا بود که از 20 ژانویه 2001 تا 23 ژانویه 2005 در زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش در این پست فعالیت می کرد. با گرفتن مقام وزارت امور خارجه او به بالاترین مقام رسمی دولتی که تا بحال به یک آفریقایی-آمریکایی رسیده بود دست یافت. (پس از او جانشینش، کاندولیزا رایس نیز از آمریکائیان آفریقایی‌الاصل بود) پاول وقتی در ارتش آمریکا خدمت می‌کرد از سال 1987 تا 1989 مشاور امنیت ملی و از 1989 تا 1993 رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا بود.
او حالا در کتاب جدیدش خاطرات دوران کودکی تا دوران فعالیت در وزارت خارجه و ارتش را با عنوان «برای من کار می کرد» که به گفته خودش مجموعه ای از درسهای زندگی است را نوشته که به عقیده خودش برای افراد جویای کارهای مدیریتی مفید است.
در این کتاب پاول با اشاره به موفقیت هایش در پست وزارت خارجه اعتراف می کند بیشتر از اینکه یک سیاستمدار باشد دارای روحیات نظامی است و بیشتر دوست داشته همیشه در ارتش خدمت کند. پاول برای اولین بار دلیل عشق به ارتش را در این کتاب می نویسد.
وی به دوران نوجوانی در سن 17 سالگی اشاره می کند که عشق به کمپ آموزشی نیروهای ذخیره آمریکا در نیویورک موجب ماندن او در مدرسه نظام شده است. او می نویسد از زمان کودکی به نظم و مقررات علاقه داشتم و همیشه دوست داشتم در بین کسانی زندگی کنم که شبیه من لباس می پوشند و هر روز باید کارهای شبیه من را تکرار کنند که البته این علاقه بعد از 40 سال نیز هنوز ادامه دارد.
پاول در کتاب خاطراتش درباره مسئله جنگ عراق و اطلاعات سازمان اطلاعات آمریکا درباره سلاحهای کشتار جمعی صدام حسین می نویسد که برای اولین بار توسط او به شورای امنیت سازمان ملل تحویل شد. وی می نویسد بهتر بود این اطلاعات از سوی سیا هیچ وقت توسط رئیس جمهور عملی نمی شد و در اصل در اختیار هیچکس قرار نمی گرفت. بعد از حدود هشت سال جنگ در عراق، آمریکا نیروهایش را از عراق خارج کرد ولی هیچکس از این مسئله درس نگرفت که آمریکا تا چه اندازه می تواند در خارج از خاکش موفق ظاهر شود. پاول در کتابش به اشتباهات آمریکا در جنگ عراق اشاره می کند که اعتقاد دارد خواندن آنها برای همه درسهای مهمی دارد.
پاول برای اولین بار از جزئیات عزل و نصب فرماندهان نظامی آمریکا در عراق از جمله تامی فرانکس نیز در این کتاب پرده برمی دارد. وی می گوید در زمان جنگ بدون دلیل فرماندهان کارآزموده به خانه فرستاده می شدند و در عوض آنهایی که معلوم نبود تجربیاتی دارند یا نه به عراق اعزام می شدند. در یک فصل او به دکترین خودش به نام دکترین پاول رجوع می کند و می گوید وقتی تصمیم می گیرید هدف سیاسی چیست و می خواهید به جنگ بروید باید تعداد کافی نیروها را تعیین کنید. هدف آمریکا در جنگ تنها سقوط بغداد بود و هیچکس برای بعد از آن را برنامه ریزی نکرده بود.
کالین پاول از جمله معدود مدیران جمهوری خواه بود که در سال 2008 از اوباما حمایت کرد و به صورت آشکار به او رای داد. حالا بعد از چهار سال گفته است که برای یک رای دیگر به اوباما آمادگی ندارد. او می گوید شک دارد که دوباره به اوباما رای بدهد.
ان پی آر/ 22 می/ ترجمه محمد حسنلو
6060
نظر شما