وضعیت بازار اندیشه های انتخاباتی در ایران چگونه است؟

عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در مطلب خود نوشته است:
«انتخابات یک قرار داد اجتماعی برای حکمروایی بر کشور در یک مدت چهارساله است. در این قرارداد نوعی داد و ستد برنامه و اندیشه‌ی نامزدها از یک سوی و رای شهروندان از سوی دیگر صورت می‌گیرد. همانقدر که نامزدها در عرضه‌ی اندیشه‌ی خود به مردم تلاش می‌کنند، شهروندان حق دارند با رای خود میزان دسترسی به خواسته‌های‌شان را در زندگی اجتماعی حداکثر سازند. رای شهروندان بزرگترین سرمایه انان در این مبادله است.»
عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش، بازار اندیشه‌های عرضه شده را به سه بازار عمده «بازار اندیشه‌های سوپرمارکت‌های صنعتی»، «تیمچه حاجب‌الدوله» و «بازار اندیشه‌های ابزاری» تقسیم کرده و درباره بازار اندیشه‌های سوپرمارکت‌های صنعتی می نویسد:
«تحت تاثیر تحولات دنیای مدرن، روندِ ‌شکل‌گیری سوپرمارکت‌های صنعتی در ایران تسریع یافته‌است. مشکلی که در این بازارها وجود دارد این است که مبنای کارِ برخی از آنها اقتباس ناقص از کارِ دیگران است. لذا ضمن تنوع اندیشه و چشم‌اندازی که ارائه می‌کنند، فاقد پیوستگی درونی، ارتباط منطقی با خواسته‌های زندگی رزومره‌ی ما و نرم‌افزارهای کارآمد هستد. افزون‌ براین، نظام طبقه‌بندی کالایی درستی نیز ندارند. گاهی معماری چشم‌نوازی عرضه نمی‌کنند و ویترین‌های آن‌ها کم‌وبیش آشفته است. هرگوشه از این اندیشه‌های سوپرمارکتی به جریانی تعلق دارد. برخی گوشه‌ها سوپر مدرن هستند. در برابر، در گوشه‌هایی از ایده‌های کلاسیک استفاده شده است. در این میان، برخی طراحان به فکر افتاده‌اند که بد نیست در برخی جاها از چاشنی سنت نیز استفاده کند. لذا ناگاه در قلبِ سوپرمارکت، حوضخانه و قهوه‌خانه سنتی نیز تعبیه شده‌است. به قولی، از مشتریان با قلیان نیز پذیرایی می‌گردد. قرار گرفتن در این سوپرها گاهی حس جهت‌یابی زمانی و مکانی را از آدم سلب می‌کند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.