رئیس و دبیرکل که انصافا در ماه های اخیر در بعد فنی ، تیم های شان عالی نتیجه گرفتند حالا باید از خود هزینه کنند تا نشان دهند آنچه درباره 25 امضای در جیب برای میزبانی جام ملت ها می گویند ، واقعیت دارد.
دو روز مانده تا جشن انتخاب بهترین های آسیا در سال 2013 ایران این شانس را دارد که دو جایزه بزرگ را بگیرد. دو جایزه ای که از میان شان قطعا یکی برای ایران است. ایران به عنوان تیمی موفق به جام جهانی رسیده و در کنار ژاپن که امسال در دیگر جوایز اصلی شانس بالایی برای گرفتن جایزه ندارد پنجه در پنجه می اندازد. از سوی دیگر فوتبال چین با ژنگ ژی به مصاف نکونام و فوتبال ملی ایران می رود. این پنجمین سال متوالی است که نمایندگان ایران در میان 3 گزینه نهایی قرار می گیرند. انگار برای برگزارکنندگان جشن یک سرگرمی شده است. دعوت و استفاده از اعتبار فوتبال ایران برای رسمیت بخشی به مراسم و وجه المصالحه قرار دادن حق ایران. سال قبل با نکونام ، دو سال با عقیلی ، یک بار با مجیدی و حالا هم که نوبت رسیده به جواد نکونام. نماینده ایران از نظر امتیازی یک کارت بهترین بازیکن ، بیشتر از نماینده چین دارد. چینی که جایزه بهترین تیم را به شایستگی برای گوانگژو می گیرد اما می خواهد صاحب جایزه دوم هم باشد. چیزی که حق نکونام است. کاپیتان تیم ملی که دو با هم پیش از این حقش خورده شده است.
فدراسیون ایران اما چه تصمیمی دارد؟ چندی قبل کفاشیان در جمعی که کارلوس کروش ، سرمربی تیم ملی در کنار نکونام و دیگر اعضای کادرفنی در آن حاضر بودند با تشریح روند اهدای جوایز در کنفدراسیون می گوید:« احتمالا یکی از این دو جایزه برای ماست. فرقی هم ندارد کدامش به ما برسد . » اگرچه همان جا کروش تاکید می کند مراسم بهترین ها با توپ طلایش اهمیت پیدا می کند و دیگر جایزه ها فرعی هستند. پس فدراسیون منطقی است که به دنبال توپ طلا باشد. همان طور که چینی ها از هر کانالی در این دو روز آخر برای دفاع از مدافعی که امتیازاتی کمتر دارد ، تمام قد ایستادند. لابی می کنند ، عضو هیات اجرایی دارند و فشار را تا بالاترین حد پی گرفتند. در سوی مقابل چه اتفاقی افتاده؟ ایران آیا ترجیحش دفاع از حق نکونام و البته حق فوتبال ایران است یا ایستادند تا شاید جایزه بهترین تیم ملی که مهری دیگر بر تائید مدیریت شان است به آنها برسد؟
کفاشیان که می گوید 25 رای برای میزبانی جام ملتها از امروز در جیب دارد باید نفوذش را حالا نشان دهد. توپ طلا باید به ایران برسد برای حفظ شان فوتبال ملی ایران . برای اینکه مسئولان برگزاری بازی ها از نام ایران ، لیگ ایران و فوتبال ایران برای گرم کردن مراسم شان استفاده نکنند و جوایزشان حتی وقتی اینچنین امتیازات بازیکنان رقیب کمتر است به دیگران تعلق نگیرد. او که بازوبند ملی ایران را به بازو بسته نماینده فوتبال ایران است پس فارغ از همه مسائل رنگی برای حفظ اعتبار فوتبال مان باید برای حق مان بجنگیم. باید لابی کنیم. باید شیخ سلمان بداند جایی که از میان امارات و بحرین ، رای ایران به سبد او ریخت باید پاسخی هم از سوی او ببینیم. به راستی مسئولان فدراسیون فوتبال این بزنگاه تاریخی برای فوتبال مان را درک می کنند؟
4141
نظر شما