فرهاد عشوندی: تنها 10 دقیقه کمآورد تا پیروز بازی حساس برابر استقلال باشد. بردی که میتوانست انتقامی شیرین باشد برای صمد مرفاوی از تیم محبوبش. تیمی که سعی میکرد در بازی مقابلش روی نیمکت بنشیند وخیلی کنار زمین نیاید اما استقلال بهلطف تنها یک ضربه کاشته توانست بازی را به تساوی بکشاند و جشن کوچک مرفاوی را خراب کند. صمد پس از این بازی در گفتوگویی با خبرآنلاین تأکید میکند که اگر حتی موفق میشد استقلال را ببرد رو به تماشاگران، خوشحالی نمیکرد اما از موفقیتش خوشحال میشد.
فاصله کمی داشتید تا به یک برد دلچسب برسید!
متأسفانه ما کمی بدشانس بودیم. همان طور که گفته بودم، مس بازی به بازی بهتر میشود و در این بازی هم نسبت به مسابقه قبلمان موفقتر نشان دادیم. ما برتری مطلق را در میدان مسابقه با استقلال داشتیم اما فکر میکنم کمی بدشانسی آوردیم. بههر حال آمار بازی نشان میدهد که چقدر برتر از استقلال بودیم. درست است که پرویز مظلومی مس را خیلی خوب میشناخت اما شناخت او از مس به اندازه من که چند سالی با استقلال زندگی کرده بودم، نبود و برای همین بود که ما برتری مطلق را در زمین داشتیم. آنها تقریباً نتوانستند در بازی کار خاصی انجام دهند و ما فشار زیادی را به دروازه استقلال که از تیمهای بزرگ فوتبال ایران است آوردیم.
اما نتوانستید از این برتری استفاده کنید.
فوتبال است دیگر، استقلال در این بازی غیر از تک کاشتهای که روی اشتباه بچگانه بازیکن جوان ما بهدست آورد هیچ صحنهای نتوانست خلق کند. مس تیم جوانی است که بازیکنان باانگیزهای دارد اما این جوانها به واسطه سن و تجربه کمشان گاهی مرتکب اشتباهاتی هم میشوند که خطای منجر بهگل استقلال هم حاصل یکی از همین اتفاقات بود. این کاشته را هم آنها روی تبحر و تواناییهای فردی، ایمان مبعلی و پژمان منتظری وارد دروازه ما کردند. توپی که باعث شد ما سه امتیازمان را از دست بدهیم. غیر از این صحنه من که یادم نمیآید آنها موقعیتی داشته باشند. حالا اگر شما صحنه دیگری را دیدید ممنون میشوم یادم بیاورید.
اما پرویز مظلومی بهعکس شما معتقد بود این نتیجه عادلانه بوده است.
من هم شاید اگر جای ایشان بودم از این یک امتیاز خیلی خوشحال میشدم. به هرحال وقتی یک تیم، از یک حمله، یک گل میزند و از باخت رهایی پیدا میکند، مربی آن تیم حق دارد که اینچنین خوشحال باشد و چنین عبارتی را هم بگوید. به عکس آقای مظلومی من اعتقاد دارم استقلال به لطف تجربه ستارههایش توانست یک مساوی بهدست بیاورد و حتی تغییر سیستمی که آنها اواسط بازی داشتند، نقش زیادی روی گلی که زدند نداشت. مس باید این بازی را میبرد و مساوی اصلاً منصفانه نبود.
مس اگرچه موقعیتهای زیادی داشت اما نتوانست گل بزند. این مشکل را شما و تیمهایتان مدام دارید.
یک تیم وقتی، توپ را در اختیار دارد، موقعیتسازی میکند و حریف را نه با احساس که با بازی تاکتیکی زیر فشار قرار میدهد، یعنی کارش را خوب انجام داده. شاید اگر کمی بچهها در زدن ضربات آخر دقت بیشتری به خرج میدادند، نتیجه بازی ما با استقلال، تا سالها در خاطرهها میماند اما حالا باید بهدلیل این کمدقتی حسرت امتیازی را بخوریم که از دست رفته. البته از بازی بچههای تیمم رضایت کامل دارم. آنها سطح بالایی از کار تاکتیکی و تیمی را در این مسابقه به نمایش گذاشتند.
یک تعویض اجباری انگار برای صمد مرفاوی خوشیمن بود. تعویض کیوان امرایی.
اتفاقاً من در بازی با استقلال بدشانس بودم. دو بازیکنم یعنی مهرداد پولادی و کیوان امرایی خیلی زود مصدوم شدند و نتوانستند ادامه بدهند. آنها اگر میماندند با تجربهای که داشتند، کارمان خیلی راحتتر میشد ولی شانس با صمد مرفاوی در این بازی یار نبود. اگر آنها آسیب نمیدیدند در نیمه دوم میتوانستم خیلی بهتر تعویض کنم و از داشتههایم استفاده کنم.
اما حسن زاده، بازیکنی که برایتان گل زد، بهدلیل تعویض اجباری امرایی شانس بازی را بهدست آورد.
این بازیکن یک استعداد ناب بومی برای کرمانیهاست که میتواند تا سالها برای این تیم بدرخشد. او بازیکن خوبی است و قبل از این هم برایمان گل زده بود. البته نیمه اول که بهزمین آمد کمی استرس داشت اما خیلی زود خودش را جمع و جور کرد و با شرایط بازی خوگرفت اما ما برای استفاده از او در دقایق حساس برنامه داشتیم. این تعویض که همین طور یکباره انجام نشده بود.
شما روی شوت راه دورگل زدید، استقلال روی این توپها خیلی خوب گل میزند، چرا بیشتر از این تاکتیک استفاده نکردید؟
اتفاقاً ما شوتهای زیادی در این بازی زدیم و موقعیتهای خطرناک زیادی هم ایجاد کردیم. نمیخواهم خدایناکرده به کسی توهین کنم یا تواناییهایش را نادیده بگیرم اما من چون با استقلال زندگی کردم، نقاط ضعف این تیم را خیلی خوب میشناسم و یکی از تاکتیکهای اصلی مان برای رسیدن به گل در این مسابقه استفاده از شوتهای راهدور بود که چندتایی از آنها در چهارچوب نبود و چند واکنش خوب از وحید طالبلو نگذاشت بتوانیم به هدفمان برسیم.
قبلاً گفته بودید استقلال باید قهرمان لیگ شود. فکر میکنید با این بازی که از تیم سابقتان دیدید، آنها توان این کار را دارند؟
من حرفم این است که آقایان نباید مظلومنمایی کنند. استقلال باید همیشه مدعی قهرمانی باشد. باید همیشه برود که قهرمان شود. تیم من که بود، همه میگفتند باید قهرمان شود پس امسال باید همین خواسته را از این تیم داشته باشیم. مگر نمیگویند بازیکن از دست دادهاند. آقای مظلومی و همکارانشان اگر سیاوش اکبرپور را از دست دادهاند جایش میلاد میداودی را گرفتهاند. اگر حسین کاظمی از تیم رفته حالا دوباره مجتبی جباری را دارند که مصدوم نیست و ایمان مبعلی را هم خریدهاند پس نباید مظلومنمایی کنند که بازیکن ندارند. اتفاقاً آنها تکتک بازیکنانشان ستاره هستند و از نظر نیروی انسانی کمبودی ندارند اما فکر میکنم استقلال این فصل با استفاده از توانایی فردی بازیکنانش پیش میرود که این نمیتواند به کارشان بیاید و آنها را موفق کند. آنها نیاز به برنامههای تاکتیکی منظم دارند، چیزی که من در بازیشان با مس ندیدم.
راستی اگر استقلال را میبردید جلوی تماشاگران خوشحالی میکردید، مثل امیر قلعهنویی که وقتی در کرمان بازی با استقلال را برد، این کار را انجام داد؟
البته من همان طور که دیدید حتی بعد از گل تیمم از روی نیمکت بلند نشدم و سعی کردم زیاد کنار زمین نباشم. اما این یک ورزش حرفهای است. باید همه ما سعی کنیم حرفهای باشیم. به هرحال هر مربی از موفقیت تیمی که به آن تعهد دارد، خوشحال میشود. به خصوص تیمی که برابرش انگیزه بالاتری دارد. فکر نمیکنم، آن بزرگواری که به قول شما این کار را کرده، کار بدی مرتکب شده باشد. هرچند من خودم اگر بازی را هم میبردم، رو به تماشاگران این خوشحالیام را نشان نمیدادم اما از نظرم آن کاری که مربی سرشناس مورد نظر شما انجام داده هم کار خیلی بدی نبوده است.
پیروز قربانی در بازیتان با استقلال خیلی خوب مجیدی را مهار کرد. انگار شما خیلی خوب از مشکلات این دو استفاده کردید و انگیزه او به کارتان آمد؟
یعنی میخواهید بگویید کری بین مجیدی و قربانی باعث درخشش پیروز بوده است؟ من این نظر را ندارم. فکر میکنم تمام تیم ما خیلی خوب بود و پیروز هم مثل بازیکنان دیگر در کار تیمی توانست موفق عمل کند. بازیکنان ما تک به تک بهتر از بازیکنان روبهروییشان بازی کردند، پیروز هم همین شرایط را داشت. بیآنکه شاید حتی به مسائل دیگرش فکر کند.
احتمالاً در بازی برگشت اگر برابر استقلال حضور داشته باشید، باید شاهد برخورد سرد تماشاگران باشید، برخوردی از آن دست که با حیدری و قلعهنویی شد!
واقعاً از این برخوردها متأسفم. من سال قبل سرمربی تیم بودم و بارها بیدلیل این لحظات را تجربه کردم درحالی که جایگاه بدی هم در جدول نداشتیم و وقتی این اتفاق در بازی سپاهان برای امیرقلعهنویی افتاد خیلی افسوس خوردم. نمیدانم قلعهنویی مرتکب چه گناهی شده که این برخورد را با او میکنند؟ او باید مربیگری کند. این شغلش است. وقتی در استقلال نباشد باید به یک تیم دیگر برود. حالا اگر توهینی به تماشاگران کرده بودند و آنها واکنش نشان میدادند، شرایط فرق داشت. این حق آدمهایی که عمرشان را در استقلال گذراندند نیست که توهین بشنوند. دلم برای خسرو حیدری سوخت. امیدوارم دیگر این صحنهها تکرار نشود. البته خودم که به برخوردهایی از این دست عادت دارم و ناراحت نمیشوم.
نظر شما