فرهاد عشوندی: به گزارش خبرآنلاین؛ در تمرین صبح یکشنبه تیم ملی که آخرین تمرین تیم قبل از اعزام به قطر بود ، سرمربی پرتغالی تیم ، از حرف هایش علیه فدراسیون عذر خواست و همه چیز را ناشی از یک سوء تفاهم دانست.
ماجرا این بود که کروش قاعده ای خاص برای خود دارد. می گوید همه چیز باید همان طوری باشد که او می خواهد. سرمربی تیم قصد داشته پس از تمرین راهی هتل اسپیناس شود اما یک اتفاق ساده همه چیز را به هم می ریزد. پزشک تیم ملی اصرار داشته باید هرچه زودتر از پای آسیب دیده حدادی فر عکس گرفته شود و برای این کار ، راننده سرمربی را می فرستند. کروش بعد از تمرین ، طبق معمول تیم را با اتوبوس به هتل می فرستد و خودش هم با دو دستیارش می روند تا با ماشین سرمربی بروند اما خبری از ماشین نبود. کروش حاضر نمی شود با آژانس به هتل برود و یک ساعتی را به انتظار راننده اش می ماند. خشم سرپای وجود سرمربی را می گیرد. او چند دقیقه ای در این باره با خبرنگار ایسنا حرف می زند و انتقاد می کند. شرطش برای چاپ مصاحبه ، چک نهایی است که اتفاق می افتد و بعد خبر روی خروجی این خبرگزاری می رود تا تیتر اصلی همه روزنامه های ورزشی صبح یکشنبه باشد.
24 ساعت بعد و پس از آن توفان انگار خشم سرمربی فروکش کرده است. او در جمع خبرنگاران ایستاده ، آن هم پس از تمرینی تقریبا طولانی. از همه چیز سخن می گوید ، از هواداران تشکر می کند و بعد می گوید :« من دیروز کمی عصبانی بودم و فکر می کنم حرف هایم باعث سوء تفاهم شده.»
او سپس البته حرف هایش را تکرار می کند و می گوید:« منظورم ترابیان یا کفاشیان نبودند. من هنوز هم می گویم باید از فدراسیون حمایت شود. ما نیاز به کمک مالی بیشتر داریم....»
کمی قبل تر اما ، زمانی که کروش در زمین چمن ایستاده بود و داشت با بازیکنان شاخص تیمش تمرین ضربات ایستگاهی می کرد ، تمرین یک مهمان ویژه داشت. او کسی نبود غیر از مهدی محمد نبی ، دبیر فدراسیون فوتبال. او 20 دقیقه ای کنار زمین ایستاد و تمرین را نگاه کرد اما کروش حتی متوجه حضور این مهمان ناخوانده هم نشد. او با بازیکنانش ، کاری که داشتند را تمرین می کردند. خلعتبری باید یاد می گرفت چطور خودش را از سد دیوار دفاعی حریف رها کند و استارت انفجاری بزند. کریمی ، نکونام و پولادی هم باید تمرین می کردند که چطور توپ را صاف بچسبانند به تور دروازه حریف. کاری که البته حتی یکبار هم موفق به انجامش نشدند. بعد از این هم نوبت آندو بود که باید می چرخید و کاشته ها را می زد. نبی با لبخندی خودش را به خبرنگاران رساند و گفت:« این یک تاکتیک جدید است در کاشته زدن. انصافا هم آندو خوب می چرخد و ضربه می زند.»
و بعد ، با رسیدن نبی ، بحث به کروش می رسد.. به دلخوری های او؛« به هر حال ما تلاش مان را کردیم اما انصافا من از دوره برانکو و بلاژویچ به این طرف ، ندیدم که هیچ یک از تیم های ملی مان این امکانات را داشته باشند. اینجا روی این چمن خوب و این فضای دلنشین. به هر حال قبول دارم کاستی هایی هم هست اما شرایط مان از قبل خیلی بهتر شده.»
و سپس می رود سراغ خاطرات سال های دور؛ یادش به خیر ، یک زمانی تیم ملی ما در تپه های داودیه تمرین می کرد و خوابگاهش هم همان جا بود اما الان... شرایط مان خیلی فرق کرده . ما خیلی پیشرفت کردیم.»
او شرایط را عالی می داند و می گوید حالا اگر کاستی هم باشد ، خیلی بزرگ نیست. البته او شرایط را با گذشته خودمان می سنجد و می گوید:« ما که نباید گذشته مان را فراموش کنیم. ما ایرانی هستیم. آن هم بخشی از تاریخ مان بوده.»
و البته کمی بعد که نوبت به کروش می رسد تا سخن بگوید تنها در چند کلمه پاسخ این گفته ها را می دهد:« فوتبال ، فوتبال است. کره ، ژاپن و دیگر کشورهایی که رقیبان ما هستند ، نمی ایستند چون ما کند حرکت می کنیم. ما در تمام رده های پایه تا تیم بزرگسالان نیاز به امکانات بیشتر ، بازی های دوستانه بزرگتر و تجهیزات مناسب تر داریم. ما نیاز به حمایت مالی از ارگان های بیرونی داریم و نباید تنهای مان بگذارند.»
او البته از مردم هم می خواهد تا حمایتش کنند . او را که نه ، در حقیقت تیم ملی کشورشان را حمایت کنند تا موفق باشد. خیلی منطقی و آام از رفتار تند روز قبلش هم عذر می خواهد و از تعامل سخن می گوید.
اما آیا برای این تغییر رفتار ، مذاکراتی با کروش انجام گرفته؟ در پاسخ به این پرسش ، ترابیان می گوید:« به هر حال ما قطعا با هم حرف زدیم اما خواسته ای از ایشان نداشتیم. او از سر دلسوزی حرف می زند و هر بار که دلگیر می شود و چیزی می گوید ، حرف هایش در راه پیشرفت فوتبال مان است ، حتی اگر جملاتش در انتقاد از من یا فدراسیون باشد.»
نظر شما