فرهاد عشوندی: استقلال برابر مس بد بازی کرد . بازی را باخت و مثل خیلی از اوقات تعویض ها و تصمیم های سرمربی استقلال نتوانست نقشی در تغییر نتیجه داشته باشد اما چرا باید سرمربی تیم صدرنشین لیگ اینچنین فحش بخورد؟
این اولین بار نیست که با نزدیکی لیگ به روزهای پایانی اش سکوهای ورزشگاه آزادی اینچنین از خجالت سرمربی تیم شان در می آید. ناصر حجازی ، منصور پورحیدری ، کخ ، مرفاوی همه آنهایی بودند که یکباره موج شعارهای ساختارشکنانه سکوها گریبان شان را می گیرد. مظلومی حتی اگر به اعتقاد بسیاری گرزی که در دست دارد ، خورندش نباشد ، با استقلال نتایجی موفق داشته. 4 پیروزی در دربی ، رسیدن به فینال جام حذفی ، نایب قهرمانی در لیگ قبل در همان نخستین حضورش در استقلال ، کارنامه ای است این قدر قابل دفاع که سبب شود او اسیر توهین ها نباشد اما سکوها در فوتبال ایران متاسفانه معادلات خاص خود را دارند. دوباره با رسیدن فصل سرما ، با کم شدن تماشاگران واقعی ، عنان کار سکوها را بوقچی ها در دست گرفته اند. بوقچی هایی که با شعارهای شان در فضای احساسی ، جوانان کم تعداد حاضر در ورزشگاه ها را با خود همراه می کنند تا اتفاقاتی از آن دست که سال قبل برای علی دایی رخ می داد ، یا آنچه همین امروز در اصفهان برای بازیکنان مظلوم ذوب آهن شاهدش بودیم رخ دهد. پرویز مظلومی بی شک از لحاظ فنی قابل نقد است. بی شک باید از او خرده گرفت که بهترین سرمربی دنیا برای استقلال چرا نمی تواند خط هافبک تیمش را اینقدر سفت ببندد که در آزادی خیلی ساده ریتم بازی را از دست ندهد اما بی شک اینکه او فحش می خورد عادی نیست. اینکه چه کسی و از کجای ایران ، این رخدادهای تلخ را رهبری می کند ، سئوالی است که پاسخش را حتما علی فتح الله زاده به خوبی می داند. حاجی استقلالی ها که یکبار با تصمیمش در اولین دوره لیگ برتر ، قهرمانی را از استقلال گرفت بی شک این قدر تجربه دارد که نگذارد قهرمانی در بازی های امسال به سادگی از چنگ تیمش بپرد. سر خط کردن بوقچی ها قطعا کار سختی نیست. چند تشر از تشرهای ویژه فتح الله زاده ، قطعا خیلی از زوایای پنهان این معادله را روشن می کند.
4141
نظر شما