به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت الاسلام والمسلمین محمدی شاهرودی در یک پرسش و پاسخی به موضوع «مسئولیت مادر در سقط جنین» پرداخت که تقدیم شما فرهیختگان می شود.
پرسش:
من زمانی که باردار بودم ـ یا حتی قبل از بارداری ـ مراقبتهای لازم را انجام ندادم و مشکلی برایم پیش آمد و بچهام سقط شد. آیا این بچه در قیامت از من شاکی میشود؟ آیا حقی گردن من دارد؟
پاسخ:
اینجا باید دو بخش را از هم جدا کنیم:
۱. بخش اول: کوتاهی در مراقبت
اگر واقعاً بیاحتیاطی کردهاید، غذا یا دارویی خوردهاید که نباید میخوردید، یا مراقبت لازم را انجام ندادهاید، بله در همین مقدار مقصر هستید.
یعنی در همان حد که احتیاط لازم را انجام ندادید، مسئولیت دارید و باید در دنیا جبران کنید؛ مثلاً استغفار کنید و تصمیم بگیرید در آینده دقیقتر باشید.
اما این مسئولیت به معنای «گناه عمدی» نیست؛ شما قصد آسیبزدن نداشتید.
۲. بخش دوم: مسئله سقط جنین
در مورد اینکه آیا مادر بابت خودِ سقط مسئول است یا نه، جواب این است:
وقتی مادر عالماً و عامداً قصد سقط ندارد و اصلاً در تصورش نیست که کاری که میکند منجر به آسیب یا سقط میشود، در این بخش مقصر و گناهکار محسوب نمیشود.
بنابراین بابت خودِ سقط، حقی بر گردن او نیست.
اما نسبت به قیامت و خود جنین:
اگر جنین چهار ماه یا بیشتر داشته باشد که روح در او دمیده میشود، آن جنین شعور و آگاهی برزخی دارد.
در آن حالت، او کاملاً میداند که مادر قصد آسیبزدن نداشته است و نیت او سوء نبوده. پس در قیامت شاکی مادر نخواهد بود.
اگر زیر چهار ماه بوده، اصلاً موضوع آگاهی و مطالبه مطرح نیست.
بنابراین نگرانی از این لحاظ برای مادر وجود ندارد. تنها همان مقدار کوتاهی در مراقبت که از روی غفلت باشد، مسئولیتش در همین دنیا با توبه و اصلاح رفتار برطرف میشود و با نیت مادر که سوء نبوده، در قیامت مشکلی ایجاد نمیکند.
منبع: حوزه
نظر شما