در این مراسم غوغا به پا می‌شود. شرکت کردن در این عزم بزرگ دانشجویی برای هر کس آزاد است.
امسال هم نمایندگان ۹ کشور آشپزخانه‌ی دانشگاه را به تصرف خود درآورده‌اند و هر تیمی مجهز و آماده در حال درست کردن غذاست. البته دانشجویان تنها نیستند و در کنار هر تیم یک آشپز حرفه‌ای ایستاده و مراقب است تا غذاها نسوزند و از رده خارج نشوند.
گروه ویتنام با ۱۵ شرکت‌کننده قوی‌ترین گروه حاضر در آشپزخانه است و در عوض گروه کشور غنا یک تنه در مقابل گاز ایستاده و مشغول پختن است؛ البته قرار است نیروی کمکی غنا به زودی از راه برسد. ماریان، تک‌چهره‌ی این گروه می‌گوید: «بچه‌ها طبق ساعت آفریقایی‌ها می‌آیند، یعنی وقتی قرار است در ساعت سه آشپزی شروع شود آنها ساعت چهار اینجا هستند.»
سرآشپز غذاخوری دانشگاه در اتاق شیشه‌ایش تمام این پروژه را زیر نظر گرفته است. او کسی است که خودش یکی از بانیان اصلی این حرکت بوده است: «ما فکر کردیم که چه کاری از دستمان برمی‌آید تا تازه‌واردها و به خصوص دانشجویان خارجی در دانشگاه جا بیفتند.» و اینگونه بود که ایده‌ی سپردن آشپزخانه به دانشجویان پا گرفت و به موفقیت دست یافت.
غذاهای غریبه
از زمان اجرای این پروژه تا کنون، لهستانی‌ها و ویتنامی‌ها یک پای ثابت شرکت‌کننده در آن بوده‌اند، اما امسال کشورهای غنا و سوئیس هم به این مجموعه اضافه شده‌اند. نکته‌ی قابل توجه شرکت دانشجویان ایالت بایرن آلمان است، زیرا آنها نه به عنوان نماینده‌ی آلمان، بلکه به عنوان نماینده‌ی ایالت خودشان پیش‌بندها را به کمر بسته‌اند.
طبیعی است که در این میان برخی غذاها وجود دارند که برای دیگران به شدت «غریبه و عجیب» به نظر می‌رسند؛ مثل موزهای سرخ شده همراه با ماهی که یکی از غذاهای محبوب غنایی‌هاست. اما در هر حال مرز عجیب بودن غذاها در این پروژه از قبل مشخص شده است و در نهایت بایستی غذاهایی طبخ شوند که مطابق سلیقه‌ی همگانی هستند.
سرآشپز دانشگاه کلن می‌گوید: «ما باید حواسمان باشد که برای این تعداد بالای دانشجو، غذاهای متناسب درست شوند نه مثلا حشرات سرخ شده که در بانکوک می‌خورند.»
بسیاری از دانشجویان این حرکت دانشگاه را به عنوان بهترین فرصت برای معرفی کشور و فرهنگشان می‌دانند، چون از این راه می‌توانند نمونه‌ای از غذاها یا حتی لباس‌های محلی‌اشان را به هم‌دانشگاهی‌هایشان نشان دهند.
در این میان دانشجویان آلمانی هم از غذاهای طبخ شده توسط دوستان و همکلاسی‌هایشان به شدت استقبال می‌کنند و این را می‌توان به خوبی از صف‌هایی فهمید که در غذاخوری تشکیل شده‌اند و همه سینی به دست منتظر رسیدن نوبت‌شان هستند.
نظر شما