مریم کائید: رئیس شورای رقابت معتقد است که برای اصلاح زیر ساختی اقتصاد باید از اصلاح قیمت حامل های انرژی ٰ اصلاح نسبت قیمت ها در اقتصاد و تخصیص بهینه منابع به تولید آغاز کرد. او معتقد است وقتی اقتصاد کارآمد و پرتحرکی نداریم نمی توانیم به اهداف برنامه چشم انداز و برنامهای توسعه دست پیدا کنیم.
انتخاب هفتمین رئیس جمهور ایران در روزهای اخیر پیامد های مثبتی را دربرخی بخش های اقتصادی داشت به گونه ای که شاخص بورس در هفته های اخیر رکورد زد و بازار سکه و ارز با کاهش قیمت مواجه شد. این در حالی است که روند افزایشی قیمت در سایر کالاها متوقف و در انتظار سیاست های جدید اقتصادی ایستاده است.
اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که اقتصاد امروز در بخش مراقبت های ویژه است و باید برای بهبود آن تلاش کرد. برای آنکه بیابیم برای اصلاح وضعیت فعلی اقتصادی باید از چه بخش های زیر ساختی آغاز کرد به سراغ جمشید پژویان ، اقتصاددان ، رئیس شورای رقابت و استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه آزاد اسلامی رفتم و از او در خصوص نیازمندترین بخش اقتصاد به مراقبت ها و اصلاح سوال کردم که چنین پاسخ داد: « تصور می کنم که بزرگترین مشکل اقتصاد غیر از مسائل تصمیم گیری های پراکنده است که همواره اشتباهاتی را در پی دارد. در بخش پولی و ارزی رفتارهای ناگهانی و خشن سبب شد تا نتوانیم به زبان اقتصاد با اقتصاد سخن بگوییم. بنابراین باید رویکرد ها عوض شود و حل و فصل مسائل با زبان اقتصادی صورت گیرد. »
او بالحنی آرام ادامه می دهد: « مهم ترین مشکل اقتصاد،کارایی اقتصادی است. به عبارت دیگر کارآیی اقتصادی یعنی تخصیص منابع به صورت بهینه صورت نمی گیرد. مثلا مصرف سرانه بعضی نهاده ها و کالاها نسبت به دنیا متفاوت است و نمونه عینی آن مصرف بالای سرانه انرژی است. »
مصرف بالای سرانه انرژی به این معنا است که تکنولوژی مصرفی امروز ما کهنه شده و به اصطلاح عقب مانده است. با این شرایط کالاهای تولیدی نیز از کیفیت مطلوب برخوردار نیست و این امر سبب تولید کالاهایی می شود که نه تنها در بازار داخل بلکه در بازارهای خارجی نیز مشتری ندارد و این توان رقابتی را از ما سلب می کند.
رئیس شورای رقابت با بازگشت به سال های گذشته می گوید: اصلاح ساختار قیمت های انرژی در مرحله اول هدف مندی یارانه ها درست انجام نشد و تداوم نیافت و نتیجه این شد که نسبت قیمت ها در اقتصاد به هم ریخته و تا این موضوع اصلاح نشود نمی توان مسائل دیگر را حل کرد .
رفتار اشتباه با تولید نکته دیگری بود که در این گفت و گوی کوتاه به آن اشاره کرد و تاکید کرد : رویکرد بخش تولید باید تعویض تکنولوژی با سرمایه گذاری مجدد باشد که این موضوع از طریق سیستم مالیات و نرخ استهلاک که دارای فرمول های اقتصادی و علمی است قابل حل است .به گفته وی اختصاص یارانه به تولید مشکلی را حل نکرد و نتیجه عکس سیاست گذاری های هدف مندی یارانه ها شد و فقط سود جویانی که به دنبال سود های دوره ای بودند منتفع شدند.
به گفته وی اصل اجرای سیاست هدف مندی یارانه ها تولید را نشانه گرفته بود به گونه ای که تولید با انِرژی کمتری صورت گیرد و خود کالاهای تولیدی نیز از مصرف پایینی برخوردار باشد.
قیمت نهاده های انرژی در مقایسه با نرخ های جهانی همچنان پایین است و در کشور ما نهاده هایی وجود دارد که به عنوان مزیت نسبی ارزیابی می شود مانند دستمزد کارگران که باید از این مزیت ها استفاده کرد.
از پژویان پرسیدم که در کشور ما افق چشم انداز بیست ساله در کنار برنامه های 5 ساله توسعه ترسیم می شود ولی گویا دولت ها چندان به آن پایبند نبودند چراکه هیچ دولتی نتوانست به افق چشم اندازها دست یابد که او پاسخ می دهد: « وقتی اقتصاد کارآمد و پرتحرکی نداریم نمی توانیم به اهداف دست پیدا کنیم .چشم انداز و آرمان در برنامه های 5 ساله ترسیم شده اما ابزار دست رسی به اهداف وجود ندارد. همه ی دولت ها تلاش کردند که به اهداف میان مدت ،بلند مدت و کوتاه مدت برنامه ها دست پیدا کنند اما زمانی که زیربنای اقتصاد کارآمد نیست نمی توانیم و نخواهیم توانست به اهداف دست یابیم و این جز با ایجاد کارایی اقتصادی و تخصیص موثر و کارآمد منابع حل نمی شود و این مشکل اصلی اقتصاد در چند دهه اخیر بوده است بنابراین هیچ دولتی نتوانست به اهداف برنامه های اقتصادی دست پیدا کند. »
39222
نظر شما