اصل سند:
٥- الزامات خودروسازان:
٥-1- رعایت مفاد اهداف و سیاستهای توسعه صنعت خودرو کشور
٥-2- رعایت ضوابط ابلاغی وزارت صنایع و معادن از جمله:
- رعایت استانداردهای تولید، ایمنی و عملکرد
- استقرار و اجرای سیستم نظارت بر فرآیند تولید (COP)
- رعایت استانداردهای زیست محیطی مصوب (اعمال مشوقها و جرائم مالی برای انحراف از معیار)
- استقرار نظام کیفیت و عملکرد محصولات
- تهیه و انتشار گزارشهای ادواری و مقایسهای از عملکرد واقعی با معیارهای تعیین شده
- اجرای آیین نامه قانون حمایت از حقوق مصرف کنندگان خودرو
- تولید خودرو براساس سبد سوخت مصوب دولت برای بازار داخل (هیتی متشکل از نمایندگان وزارت صنایع و معادن از سایر ذینفعان ظرف مدت سه ماه نسبت به اعلام سبد سوخت کشور اقدام مینمایند)
٦- بازنگری سیاستها:
٦-1- هر ٥ سال یکبار سند اهداف و سیاستهای صنعت خودرو در افق ١٤٠٤ مورد بازنگری قرار گیرد.
٦-2- تهیه برنامههای ٥ ساله برای تحقق اهداف و سیاستهای مندرج در سند
٦-3- این سند توسط شورای سیاستگذاری صنعت خودرو و یا کمیتههای تخصصی این شورا مورد بازنگری قرار میگیرد.
نقد سند:
آیا می توان به خودروسازان اعتماد کرد؟ سند رعایت استانداردهای تولید، ایمنی و عملکرد را خواستار شده است. داستان قطعه کنیستر که با دخالت پلیس حل شد یک نمونه از فرارهای خودروسازان است. اخیرا نیز برچسب سوخت چند خودرو محل مناقشه شده است. «تهیه و انتشار گزارشهای ادواری و مقایسهای از عملکرد واقعی با معیارهای تعیین شده» بستن یکی از این راههای فرار شاید باشد که در فصل پنج مورد تاکید قرار گرفته است. امید به شفافسازی تا امروز البته وجود نداشته است. اگر اعتقادی به سند نباشد، باز هم شفاف سازی نخواهیم داشت. بهنظر اگر بازنگری سند و تهیه برنامهها برای تحقق اهداف که در فصل شش آمده در هر سه سال صورت گیرد با توجه به ضعف بسترهای لازم، مشکلات فعلی و کمرنگی همکاریهای سازمانی نتیجه بهتری بهدست آید. همچنان ایدهآلگرایی سند محل بحث است و با بازنگری کمتر از پنج سال شاید بتوان فاصله خیال تا عمل را کم کرد.
نظر شما