رهام وزیری: این که وزرای نفت عضو سازمان کشورهای صادر کننده نفت در نشست پیش روی خود به دنبال چه هستند بدون شک سوالی است که برای اقتصاد جهان بسیار مهم خواهد بود. جهان اکنون در بحبوحه بحران مالی که به بحران اقتصادی در بسیاری از کشورهای صنعتی منجر شده است به دنبال کاهش هزینه های تولید است.این سیاست چه از طریق خرید تعدیل نیروی کار و چه از طریق خرید مواد اولیه ارزانتر به طور جدی پیگیری می شود.نفت هنوز هم یکی از منابع مهم در تولید کالاهای صنعتی است.
از سوی دیگر کشورهای صنعتی برای احیای اقتصادهای خود نرخ بهره را به طور مرتب کاهش می دهند.در این شرایط پایین بودن قیمت انرژی برای تصمیم سازان اقتصادی در کشورهای توسعه یافته بسیار مهم است.چرا که در سال 2007 از این محل متحمل افزایش تورم بالایی شدند. حال در این شرایط بار دیگر بازی بازار انرژی به دست اوپک افتاده است.اوپک با کاهش تولید در چند مرحله توانسته است قیمت نفت را در محدوده 40 دلار حفظ کند.حال آنکه کشورهای مصرف کننده به قیمت 30 دلار و حتی پایین تر فکر می کنند.
اوپک در از ماه سپتامبر گذشته تا کنون روی کاغذ 4.2 میلیون بشکه از سقف تولید خود کاسته است.آمارها نشان می دهند که اعضای اوپک توانسته اند 81 درصد از این مقدار کاهش را محقق کنند.پیش بینی می شود اوپک در نشست 15 مارس خود یک میلیون بشکه دیگر از سقف تولید کم کند.چرا که هنوز رقم قیمت نفت با بودجه های کشورهای عضو اوپک یا تناسب ندارد و یا در تناسبی شکننده است.به خصوص که شمشیر بحران همچنان بالای سر اوپک است و هرگونه تعمیق و گسترش بحران اقتصادی در جهان می تواند باعث کاهش بیشتر تقاضا برای نفت خام شود.وضعیت قیمت نفت اکنون به گونه ای است که در بسیاری کشورهای عضو اوپک که دارای میادین عمق آبی هستند عملا هزینه اکتشاف و استخراج منابع جدید هیچ توجیه اقتصادی ندارد و آنها ناگزیر از بالا بردن قیمت نفت هستند.
تمایل به کاهش سقف تولید نزد اعضای اوپک دیده می شود.ایران ، الجزایر و ونزوئلا سه کشوری هستند که هر یک بین 800 هزار تا یک میلیون بشکه را برای کاهش تولید گمانه زنی کرده اند.
با این حال اوپک باید در کنار راه کار کاهش تولید در هنگام کاهش قیمت ها ، به دنبال راهکارهای دیگری همچون رای زنی با غیر اوپکی ها باشد.چرا که کاهش تولید در دراز مدت نمی تواند موثر باشد و به از دست رفتن سهم بازار منجر می شود.
نظر شما