چرا کروش اینگونه خود را مقابل مربی کره قرار داده

سرمربی تیم ملی ایستاده و به نام ایران مربی کره را به چالش می کشد. فرقی ندارد چوی گفته باشد «I HATE » یا « I DISLIKE» . مهم این است که او در جمع خبرنگاران حاضر شده و گفته دوست دارد ازبکستان به جام جهانی برسد. او ایرانی ها را متهم کرده به میزبانی نامناسب درحالی که در طول 4 روز میزبانی از کره ای ها آنها در یکی از بهترین هتل های تهران بودند و در کمپ آرارات تمرین کرده اند. کمپی که حتی شرایطی بهتر از کمپ تیم های ملی ایران دارد و فاصله اش از هتل محل اقامت شان کمتر از 30 دقیقه بوده . کروش تمام قد ایستاده و مربی کره ای را به چالش می کشد درحالی که خطابه اولیه مربی کره فدراسیون و مردم ایران بودند. سرمربی اما خود را هزینه تیمش کرده. هزینه سربازان جمعیتی 75 میلیونی که چشم انتظار پیام « پیروزی » پسران شان هستند.
بچه ها حالا شور و حال سرمربی شان را دیدند. مردی که دو سال با همه سختی هایی که بود تیمش را به دوش کشیده تا پایان مسیر و و ایران جهانی شوند. مسیر اگرچه دشوار است و بازی با کره همیشه برای مان سخت بوده اما او می داند غیرت ایرانی می تواند حماسه بسازد پس بچه هایش را اینگونه تهییج می کند. او می داند بچه وقتی شور و غیرت ایرانی شان در کنار توان فنی شان قرار بگیرد از هر غیر ممکنی ممکن می سازند.
شور ایرانی است که می تواند تیم ملی را در بازی بزرگ اولسان پیروز کند پس مربی اعتبارش را وسط می گذارد. می گذارد تا بچه ها همانی باشند که در تهران برابر کره ای ها بودند.
«پسران ایران» هیچ وقت در 8 سال گذشته برابر کره قدمی به عقب نگذاشتند . ایستادند و جنگیدند. حتی 2 بار این تیم را در سئول بردند و این بار هم قرار نیست ما از پیش باخته باشیم. می رویم. می رویم برای برد هرچند یک مساوی هم برای مان کارساز است. با این وجود می روند پسران ایران برای برد. برای یک بازی آبرومندانه . البته جوانمردانه. می خواهند پایان بازی سرافراز باشند . شاید راه شان پایانش صعود مستقیم به جام جهانی نباشد اما می خواهند تا آخر بجنگند . آنها قطعا این کار را می کنند و مردم به از خودگذشتگی شان ایمان دارند. بجنگید ، رشید باشید که این تلاش تان برای مان عزیز است حتی اگر پایان قصه شما تیم صعود کننده نباشید. برای کشورتان بجنگید ، بجنگید و بدانید که دعای خیر مردم توشه راه تان است. به امید پیروزی ؛ شما می توانید.
4141