نتایج خسارت بار تحریم انتخابات در کشورهای مختلف

این دیپلمات بازنشسته کشورمان در بخشی از مطلب خود در انتقاد از تحریم انتخابات آورده است:

«یک پژوهش جامعِ تطبیقی در مؤسسه‌ی بروکینگز، در واشنگتن، 171 مورد تحریمِ انتخاباتی در کشورهای گوناگون نظیر تحریم انتخابات سال 1994 اتیوپی توسط مخالفان، 1997 مالی توسط مخالفان، 2003 آذربایجان توسط مخالفان الهام علی اف، 2004 و 2005 ونزوئلا توسط مخالفان، 2005 عراق توسط گروههای سنی، 2005 زیمباوه توسط مخالفان، 2009 افغانستان توسط عبدالله عبدالله در دور دوم با کرزای، 2009 غنا توسط مخالفان، 2012 مصر توسط مخالفان اخوان المسلمین و در ایران شوراها در سال 1380و ریاست جمهوری سال 1384 را مورد مطالعه قرار داده است.»

عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش نوشته است:

«این گزارش در پایان چنین نتیجه می‌گیرد که سیاستِ تحریمِ انتخابات تقریبا در همه‌ی موارد شکست خورده و تنها سه پیامدِ منفی به همراه آورده است:
الف) قدرتمند‌تر شدنِ حزب حاکم با کسبِ اکثریتِ بسیار بالا در غیابِ احزابِ تحریم‌کننده.
ب) به حاشیه رانده شدنِ حزب تحریم‌کننده و رهبرانِ آن.
ج) فراهم کردن امکان تغییر در ساز و کارهای انتخاباتی مانند تغییرِ قانونِ اساسی که نیازمندِ اکثریتِ بالاست و تنها در غیاب احزاب مخالف قابلِ دست‌یابی است.»

برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.