تلاش میکنم هر شب درباره یکی از حقوق تصریحشده در منشور حقوق شهروندی بنویسم. نوشتهها و گفتههای ما درباره حقوق شهروندی در عصری که همگان از طریق شبکههای اجتماعی میتوانند وارد گفتوگوی فراگیر شوند، مؤثر خواهد بود. اگر مایل بودید، شما هم این نوشتهها را با دیگران به اشتراک بگذارید.
ماده 52-حق شهروندان است که از امکانات آموزشی، مشاورهای و پزشکی لازم در امر ازدواج بهرهمند باشند.
بحث:
حق به ظاهر سادهای است، اما تأثیرات رعایت شدن یا نشدن این حق بر زندگی مردم و بالاخص زوجهای جوان میتواند بسیار تعیینکننده باشد. شماری از بیماریهای ژنتیکی و وراثتی وجود دارند که در دسترس بودن آزمایشها و مشاورههای پزشکی مناسب میتواند از پیدایش آنها در فرزندان زوجها جلوگیری کند.
جامعه ایرانی اگرچه روی خوشی به مشاوره و روانشناسی نشان نمیدهد و هنوز مراجعه به روانپزشک و مشاوره روانی - علیرغم نیازمندی زیاد جامعه به چنین خدماتی - با تابوهایی مواجه است، اما مشاورهها و آموزشهایی که متخصصان روانشناسی، خانواده و سایر تخصصهای مرتبط میتوانند به زوجها ارائه کنند، بسته به شرایط مختلف میتواند تأثیری تعیینکننده در زندگی آنها داشته باشد.
آمارها نشان میدهد درصد قابل توجهی از زوجهای ایرانی به علت ناتوانی و ناکامی در برآوردن نیازهای جنسی شرکای زندگی خود در نهایت با مشکل در زندگی مواجه شده و اثرات ناخوشایندی بر زندگی ایشان بر جا میماند. افراد به دلایل مختلف و از جمله مقاومت هنجارهای سنتی در مقابل آموزشهای جنسی، به شدت نیازمند دریافت مشاوره و آموزشهای جنسی هستند.
تنگناهای ساختاری جامعه از جمله بیکاری، درآمدهای ناکافی، هزینههای بالا و مسائلی از این دست بنیان خانواده را در ایران تهدید میکنند و نمیتوان انتظار داشت که همه کاستیهای مذکور با ارائه آموزش و مشاوره از میان بروند و اثر آنها تضعیف شود، لیکن ارائه آموزشها و مشاورههایی که ماده 52 بر آنها تأکید میکند قادر است به ارتقای کیفیت زندگی و تحکیم بنیان خانواده کمک کند.
*جامعهشناس، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و معاون پژوهشی مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری
نکته: این یادداشت در روزنامه ایران منتشر شده است.
نظر شما